30.9.09

Στα ίχνη του Van Gogh - Mαθήματα Εικονογράφησης βιβλίων από το Ιδρυμα Ευγενίδου



Επιπλέον μαθήματα ηλεκτρονικής εικονογράφησης, οργανώνει το Ιδρυμα Ευγενίδου,

λόγω της αυξημένης ζήτησης συμμετοχής σε αυτά.



Αν λοιπόν

- Είστε νέοι ηλικίας 12 έως 112 ετών; Παρακολουθήσατε την νέα ταινία θόλου: «Van Gogh: Ο πυρετός του χρώματος» και θέλετε να μάθετε περισσότερα πράγματα για το έργο του μεγάλου δημιουργού;

- Βρίσκετε ωραία την ιδέα να μάθετε πώς ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής μπορεί να σας βοηθήσει να μετατρέψετε μια απλή φωτογραφία σας σε ζωγραφιά ενός βιβλίου

- Θέλετε να δείτε τον καμβά σας να ζωντανεύει σε έργο ιδωμένο μέσα από τα μάτια του Van Gogh;

Τότε βιαστείτε!!! Η Βιβλιοθήκη και το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου διοργανώνουν ΕΠΙΠΛΕΟΝ μαθήματα… για όλους!

Αν λοιπόν προτιμάτε τους υπολογιστές;

Τότε το Εργαστήρι ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ Εικονογράφησης με τίτλο:

«Το χρώμα μέσα από τα μάτια του Van Gogh» σας περιμένει.

Εσείς καλείστε να βάλετε ΜΟΝΟ την δημιουργική σας σκέψη την φαντασία σας και … μία φωτογραφία, που να απεικονίζει εσάς ή κάποιο δικό σε πρόσωπο (σε ηλεκτρονική μορφή πάντα). Εμείς αναλαμβάνουμε όλα τα υπόλοιπα! Συντροφιά με τον εικονογράφο Αντώνη Ασπρόμουργο, ανάμεσα σε βιβλία και πάνω από υπολογιστές θα μιλήσουμε για την τεχνική της ηλεκτρονικής εικονογράφησης, θα κατανοήσουμε πώς μία εικόνα συντροφεύει αρμονικά το κείμενο ενός βιβλίου και, για να κάνουμε το εργαστήριο ακόμη πιο ενδιαφέρον, θα εμπνευστούμε από την ταινία θόλου «Van Gogh: O πυρετός του χρώματος», την νέα ταινία θόλου που προβάλλεται από 23 Σεπτεμβρίου 2009 στο Πλανητάριο. Κάθε εργαστήριο διαρκεί τρεις ώρες και οι επίδοξοι «εικονογράφοι» μπορούν να επιλέξουν μία από τις ΝΕΕΣ, ημέρες και ώρες που προστέθηκαν:

- Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009, ώρες 17.00 - 20.00

- Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009, ώρες 17.00 – 20.00

- Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009, ώρες 11.00 - 14.00

- Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009 , ώρες 17.00 - 20.00

- Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009 , ώρες 17.00 - 20.00

- Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009, ώρες 11.00 - 14.00

- Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009 , ώρες 17.00 - 20.00

- Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009, ώρες 11.00-14.00

Αν πάλι προτιμάτε να δουλεύετε με πινέλα και μπογιές:

Σε αυτή την περίπτωση σας περιμένουμε στο Εργαστήρι Εικονογράφησης με τίτλο:

«Ανακαλύπτοντας τον Van Gogh με πινέλο και χρώμα»

Ελάτε με μοναδικό «όπλο» φαντασία, διάθεση για δημιουργική δουλειά. Με τη βοήθεια του γνωστού εικονογράφου Αντώνη Ασπρόμουργου, θα σας βοηθήσουμε να ανακαλύψετε το έργο του Van Gogh και ταυτόχρονα να δημιουργήσετε τα πιο ωραία βιβλία: Τα δικά σας βιβλία!!!

Κάθε εργαστήριο διαρκεί τρεις ώρες και οι επίδοξοι «εικονογράφοι» μπορούν να επιλέξουν μία από τις ημέρες και ώρες που ακολουθούν:

- Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009 ώρες 17.00 – 20.00

- Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009 ώρες 17.00 – 20.00

- Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009 ώρες 17.00 – 20.00

- Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009 ώρες 17.00 – 20.00

- Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009 ώρες 11.00 - 14.00 και

- Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009 ώρες 17.00 – 20.00

Τα πρωτότυπα αυτά εργαστήρια πραγματοποιούνται, σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους της Βιβλιοθήκης του Ιδρύματος Ευγενίδου (Λ. Συγγρού 387, Π. Φάληρο, είσοδος από οδό Πεντέλης 11). Η παρακολούθηση είναι δωρεάν.

Για την δήλωση συμμετοχής, η οποία είναι απαραίτητη, μπορείτε να επικοινωνείτε με τα τηλέφωνα 210 94 69 631 και 632, Δευτέρα ως Πέμπτη ώρες 8.00 - 20.00, ή Παρασκευή και Σάββατο ώρες 8.00 - 14.00

Η περιπέτεια της αναζήτησης τροφής



Είναι κάποια βοοειδή που ζουν κυρίως σε ορεινές περιοχές.

 Η αναζήτηση όμως τροφής τα υποχρεώνει σε μια διαρκή μετακίνηση. Για τους επόμενους δύο μήνες θα πρέπει να βοσκήσουν σε ένα μικρό νησί στη μέση της λίμνης Ploen στη βόρεια Γερμανία. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο εύκολα και η πορεία προς το νέο τόπο εγκατάστασης απαιτεί περίσσειες δυνάμεις που μόνο τα σκληραγωημένα ζώα έχουν.

Με την μαντίλα στο κοινοβούλιο



Η Μαχινούρ Όζντεμιρ που εξελέγη τον Ιούνιο στο τοπικό κοινοβούλιο των Βρυξελλών έγινε η πρώτη γυναίκα που φοράει ισλαμική μαντίλα

σε νομοθετικό όργανο χώρας – μέλους της ΕΕ αλλά και η νεαρότερη βουλευτής σε βελγικό κοινοβούλιο. Η υποψηφιότητά της είχε προκαλέσει μια έντονη δημόσια συζήτηση για το εάν θα πρέπει να επιτρέπονται ή όχι θρησκευτικά σύμβολα στο κοινοβούλιο.





Τι απαντά η ίδια



«Στο Βέλγιο διεξάγεται μια δημόσια συζήτηση για ενδεχόμενη απαγόρευση της μαντίλας στα σχολεία και στη δημόσια διοίκηση. Από τη στιγμή που ορκίστηκα μου ζητούν πολύ συχνά την άποψή μου για το θέμα. Από τη μέρα εκείνη δέχομαι υβριστικές επιστολές. Κάποιος μάλιστα με απείλησε λέγοντάς μου να ‘επιστρέψω από εκεί που ήρθα’. Αυτό ήταν το χειρότερο που έζησα. Όποιος συζητά μαζί μου καταλαβαίνει ότι έχω ιδέες και ικανότητες. Προσπάθησαν να με παρουσιάσουν ως ισλαμίστρια παρότι δε με γνώριζαν. Αυτό ήταν το χειρότερο για μένα».



Υπερήφανη η τουρκική κοινότητα



Οι Φιλελεύθεροι ζήτησαν την απαγόρευση θρησκευτικών συμβόλων στο κοινοβούλιοΗ Όζντεμιρ είναι μετανάστρια τρίτης γενιάς, έχει γεννηθεί και έχει μεγαλώσει στη συνοικία Σερμπέκ των Βρυξελλών, όπου το τουρκικό στοιχείο είναι ιδιαίτερα έντονο. Οι Τούρκοι που ζουν εδώ δηλώνουν υπερήφανοι για τη συμπατριώτισσά τους: «Χαίρομαι πολύ γι΄ αυτή», λέει ο Μουράτ, στέλεχος του προεκλογικού της επιτελείου, «ωστόσο η εκλογή της δε με εκπλήσσει γιατί δούλεψε πολύ σκληρά γι΄ αυτό».

Το ίδιο υπερήφανη δηλώνει και η μητέρα της, η οποία δεν καταλαβαίνει, όπως λέει, το όλο θέμα γύρω από τη μαντίλα: «Είμαι πολύ περήφανη για την κόρη μου. Μεγαλώσαμε τα παιδιά μας για να προσφέρουν και αυτά κάτι στην κοινωνία, σε όλους, στους Τούρκους, τους Βέλγους, τους Μαροκινούς. Όλοι ήρθαν να μας συγχαρούν. Όλοι χάρηκαν γιατί δεν το περίμεναν, κυρίως εξαιτίας της μαντίλας».



Βουλευτής χριστιανοδημοκρατικού κόμματος



Η Μαχινούρ Όζντεμιρ σπούδασε δημόσια διοίκηση και πολιτική επιστήμη στο πανεπιστήμιο των Βρυξελλών. Η πολιτική της σταδιοδρομία ξεκίνησε μόλις το 2006, σε ηλικία 23 ετών, όταν εξελέγη στο τοπικό συμβούλιο. Πώς σχολιάζει η ίδια την εκλογή της με το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα του Δημοκρατικού Ανθρωπιστικού Κέντρου (CDH);

"Από την ημέρα της εκλογής μου δέχομαι υβριστικές επιστολές".«Αποφάσισα να μπω στο CDH γιατί η πλειονότητα των μεταναστών ψηφίζει το σοσιαλιστικό κόμμα που έχει και Τούρκους υποψηφίους. Δεν είχα όρεξη για κάτι τέτοιο, οι παππούδες και οι γιαγιάδες μου ζουν εδώ και 40 χρόνια στο Βέλγιο, γεννήθηκα εδώ, δεν θεωρώ τον εαυτό μου μετανάστρια. Το σημαντικότερο για εμένα είναι τα περιεχόμενα στα προγράμματα των κομμάτων. Επέλεξα το CDH και για το λόγο ότι είναι ένα κόμμα του κέντρου, γιατί δίνει μεγαλύτερη έμφαση στον ανθρωπισμό από ότι στο διαχωρισμό μεταξύ αριστεράς και δεξιάς. Για μένα αυτά έχουν ξεπεραστεί. Έχω κυρίως φιλελεύθερες απόψεις, αλλά δεν μου αρέσει ο διαχωρισμός μεταξύ αριστεράς και δεξιάς».





«Έχω ιδέες…»



Μετά την εκλογή της η Όζντεμιρ προσείλκυσε αμέσως το ενδιαφέρον των ξένων μέσων ενημέρωσης. Αυτό που την ενοχλεί, όπως λέει, είναι το γεγονός ότι το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης περιορίζεται συνήθως στο ότι φοράει μαντίλα. «Σημασία δεν έχει τι φοράμε στο κεφάλι μας, αλλά τι έχουμε μέσα σε αυτό», τονίζει η ίδια. Η 26χρονη έχει πολλές και ενδιαφέρουσες ιδέες. Βασική της προτεραιότητα η καταπολέμηση της ανεργίας στους νέους και η προστασία του περιβάλλοντος. Όσον αφορά τη συζήτηση για την απαγόρευση της μαντίλας, ως άμεσα θιγόμενη, η Μαχινούρ Όζντεμιρ προσπαθεί να κρατήσει αποστάσεις.

Οι Φιλελεύθεροι προσπάθησαν να εμποδίσουν την ορκωμοσία της και ζήτησαν την απαγόρευση θρησκευτικών συμβόλων στο κοινοβούλιο ωστόσο η προσπάθειές του έπεσαν στο κενό.



Πηγή: Ντόιτσε Βέλλε

Οι γυναικείες φυλακές στον Ελαιώνα Θηβών χρειάζονται βιβλία



Το βιβλίο θεωρείται το καλύτερο δώρο. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν τα βιβλία και τα ταξίδια τους την προσωπική τους περιουσία. Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να ταξιδεύουν μόνο μέσα από τα βιβλία.

Τα βιβλία που έχουμε διαβάσει αποτελούν ένα κομμάτι του εαυτού μας. Υπάρχουν όμως βιβλία -και συνεπώς κομμάτια του εαυτού μας- που θέλουμε να μοιραστούμε με άλλους ή να χαρίσουμε. Υπάρχουν και βιβλία που δεν καταφέραμε να τελειώσουμε ποτέ για διάφορους λόγους. Όχι... δεν υπάρχουν βιβλία για πέταμα. Το INTERCITYNEWS.gr μεταφέρει αυτούσια την παρακάτω ανακοίνωση:

"ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΑΙΩΝΑ ΘΗΒΩΝ ΘΑ ΣΑΣ ΗΤΑΝ ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΑΝ ΜΑΣ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑΤΕ ΣΤΟ ... ΧΑΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΣΑΣ!!!

ΕΧΟΥΜΕ ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΤΕΡΥΓΑ ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΧΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ - ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΕΣ ΜΑΣ. (ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΤΡΟΜΑΖΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΠΟΡΟΥΣ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ, ΕΤΣΙ ΣΤΗΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΒΑΣΙΚΑ ΣΕ ΔΩΡΕΕΣ ΦΙΛΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΩΝ...)

ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΡΘΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΜΕ !!!

ΑΝ ΘΕΛΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑ ΣΤΕΙΛΕΤΕ, Η ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ:

ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΕΩΝΑ ΘΗΒΩΝ

ΕΛΑΙΩΝΑΣ ΘΗΒΑΣ

ΤΚ 32 200

(ΥΠ' ΟΨΙΝ κ. ΚΟΣΜΑΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ - ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ)"

29.9.09

Αποχαιρετάμε την Ολυμπιακή που αγαπήσαμε



Τον περασμένο Μάιο ταξίδευα από Αθήνα για Κωνσταντινούπολη

με τις Ολυμπιακές Αερογραμμές. Ήταν ένα ηλιόλουστο πρωινό και το ταξίδι θαυμάσιο. Πετώντας απάνω από τη Λέσβο ο πιλότος μάς ανακοίνωσε ότι "θα φθάσουμε εις την Πόλιν σε δέκα λεπτά". Η αεροσυνοδός μάζευε τα τελευταία ποτηράκια του καφέ. Της ζήτησα να κρατήσω τον καφέ μέχρι το τέλος. 'Μπορείτε να τον πάρετε μαζί σας" μου είπε χαριτολογώντας. "Μπορείτε να πάρετε και ένα κάθισμα... ό,τι τέλος πάντων θέλετε από το αεροπλάνο". Ομολογώ ότι με σόκαρε λίγο η συμπεριφορά της. "Γιατί αυτή η πικρία;' τη ρώτησα. "Είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο που έχει γίνει ποτέ. Ο νέος ιδιοκτήτης δε μας θέλει. Θα  πληρωνόμαστε με το ένα τρίτο του μισθού μας για άγνωστο χρονικό διάστημα και κανένας δεν μπορεί να μας πει με σιγουριά τι θα κάνουμε μετά".

Το αεροπλάνο προσγειώθηκε μετά από λίγο στο χαβά - λιμάνι της Πόλης. Ο καθένας με τον χαβά του σ' αυτή τη χώρα, σκέφτηκα και φυσικά εννοούσα την Ελλάδα.

Οι Ολυμπιακές Αερογραμμές με τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα τους σταμάτησαν να πετούν χθες. Από αύριο το πρωί τους κύκλους της θα τους χαράσσει ο διαβήτης του νέου ιδιοκτήτη. Μιας εταιρίας που ο εκπρόσωπός της μπορεί με την ίδια άνεση να μυνήει πολιτικούς και να κάνει επενδύσεις. Δεν ξέρω αν θα είναι καλύτερη ή χειρότερη. Πάντως δε θα είναι η ίδια.



Η ιστορία της Ολυμπιακής



1. Τα πρώτα χρόνια



Η ιστορία των αερομεταφορών στην Ελλάδα ξεκινά ουσιαστικά το 1930 όταν ιδρύθηκε η πρώτη ελληνική κρατική αεροπορική εταιρία, η "Ελληνική Αεροπορική Εταιρεία ΙΚΑΡΟΣ". Η εταιρεία χρεοκόπησε και λίγο αργότερα ιδρύθηκε η Ε.Ε.Ε.Σ. (Ελληνική Εταιρεία Εναέριων Συγκοινωνιών). Παράλληλα, το 1935 ιδρύθηκε η πρώτη ιδιωτική αεροπορική εταιρεία, η Τ.Α.Ε. (Τεχνικαί Αεροπορικαί Εκμεταλλεύσεις). Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ιδρύθηκε, το 1947 η ΕΛΛ.Α.Σ. (Ελληνικαί Αεροπορικαί Συγκοινωνίαι) και η Α.Μ.Ε. (Αεροπορικαί Μεταφοραί Ελλάδος), ενώ συνέχισε την πορεία της και η Τ.Α.Ε.. Εξαιτίας της κακής πορείας που σημείωναν όλες αυτές οι αεροπορικές εταιρείες, το 1951 αποφασίζεται η συγχώνευσή τους σε μία: την Εθνική Ανώνυμη Εταιρεία Τ.Α.Ε.. Όμως από το 1951 και έπειτα, αρχίζουν τα δύσκολα χρόνια για τον νέο κρατικό αερομεταφορέα. Η επιβατική κίνηση πέφτει και το 1955 αποφασίζεται η εκκαθάρισή της, με σκοπό την πώλησή της. Ο πλειστηριασμός ξεκινά με προσφορά 60.000.000 δρχ.. Κανείς όμως δεν την θέλει και έτσι κατοχυρώνεται υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Και έτσι, στα τέλη Ιουλίου 1956 υπογράφεται νέα συμφωνία του Ελληνικού Κράτους με τον Αριστοτέλη Ωνάση, που περιλαμβάνει και την αποκλειστική εκμετάλλευση των αεροπορικών συγκοινωνιών της χώρας. Από τις 6 Απριλίου 1957 ανοίγει τα φτερά της η νέα αεροπορική εταιρεία, η Ολυμπιακή Αεροπορία (Ο.Α) (Αγγλ. Olympic Airways) της οποίας το πρώτο και πρωινό δρομολόγιο στην ιστορία της ελληνικής εναέριας συγκοινωνίας ήταν το Αθήνα - Θεσσαλονίκη και μάλιστα με ελικοφόρο DC-3 που πέταξε ο κυβερνήτης Παύλος Ιωαννίδης. Η νεοσύστατη εταιρεία αποτελείται 15 ελικοφόρα DC-3 και DC-4 και προσωπικό 835 υπαλλήλων. Τις στολές των αεροσυνοδών ο πρώτος που τις ανέλαβε ήταν ο Γάλλος σχεδιαστής ελληνικής καταγωγής Jean Desses. Την ίδια χρονιά λειτουργεί και η πρώτη αερογραμμή εκτός ελληνικής επικράτειας: Αθήνα - Ρώμη - Παρίσι - Λονδίνο με επιβάτες κυρίως επιχειρηματίες και ναυτικούς, οι οποίοι ταξίδευαν για επαγγελματικούς λόγους και λίγους απλούς ανθρώπους που είχαν είχαν την οικονομική δυνατότητα να ταξιδέψουν μία και το κόστος ήταν τότε υψηλό διότι ένα ταξίδι με αεροπλάνο στο εξωτερικό για την εποχή εκείνη εθεωρείτο ως πολυτέλεια. Το 1958 ανοίγουν δύο ακόμη νέες γραμμές: Αθήνα - Ζυρίχη - Φρανκφούρτη και Αθήνα - Τελ Αβίβ. Το 1959 παραλαμβάνονται τα πρώτα αεροσκάφοι τύπου De Havilland 48 ο λεγόμενος «κομήτης». Το σταθερά αναπτυσσόμενο της δίκτυο διασυνδέει την πρωτεύουσα τόσο με όλα τα ελληνικά αεροδρόμια όσο και με την Δυτική Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή.





2. Η Ο.Α στη δεκαετία του 1960



Η εταιρεία αναπτύσσεται με ταχύτατο ρυθμό και τη δεκαετία του '60 είναι η εποχή που γίνονται και οι πρώτες συμφωνίες μεταξύ της Ο.Α. και της αγγλικής ΒΕΑ, με κοινούς κωδικούς πτήσεων, την ίδια χρονιά διευρύνεται σταθερά το δίκτυο των εξωτερικών προορισμών της εταιρείας με πτήσεις προς τις Βρυξέλλες και το Άμστερνταμ . Το 1962 αγοράζονται επιπλέον τρία τζετ De Havilland Comet 48 εκ των οποίων ένα από αυτά το 1964 εκτελεί το δρομολόγιο Λονδίνο - Αθήνα σε διάρκεια ρεκόρ πτήσης 2 ώρες και 51 λεπτά. Το 1965 λήγει η τετραετής συλλογική σύμβαση εργασίας του Ωνάση με την ΟΣΠΑ, επιχειρείται να υπογραφεί εκ νέου σύμβαση με διαφορετικούς όρους και σύγχρονες συνθήκες εργασίας στοιχεία τα οποία θα προκαλέσουν αντιδράσεις που θα φέρουν σε σφοδρές συγκρούσεις εργαζόμενους με εργοδότες και θα κηρυχθεί η λεγόμενη πανολυμπιακή απεργία. Στο εξής οι εργαζόμενοι προκειμένου να διεκδικήσουν τα αιτήματα τους θα αποφασίσουν από κοινού να πάνε στο Δήλεσι για να δηλώσουν πως θα επιστρέψουν στη δουλειά τους μόνον αν βρεθεί μία ουσιαστική λύση που θα τους απαλλάξει από τα προβλήματα τους. Τελικά η λύση βρέθηκε, ικανοποιήθηκαν τα αιτήματα των εργαζομένων και η Ολυμπιακή βρίσκεται σε σταδιακή ανοδική πορεία, παράλληλα έγιναν οι πρώτες παραγγελίες των νέων αεροσκαφών τύπου Boeing 707-320 και το 1966 παραλαμβάνεται το πρώτο από αυτά, το "Πόλις των Αθηνών". Τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου ξεκινούν οι πρώτες πτήσεις για Νέα Υόρκη χωρίς στάση. Το 1968 ανοίγουν οι πρώτες γραμμές προς Ναϊρόμπι και Γιοχάνεσμπουργκ όταν την ίδια χρονιά η Ο.Α. παραλαμβάνει τα πρώτα Boeing 727-200 ή αλλιώς Europa Jet τα οποία εκτελούν πτήσεις σε ευρωπαϊκούς προορισμούς. Το 1969 ανοίγουν οι γραμμές προς το Μόντρεαλ του Καναδά και το 1970 αποσύρονται τα Comet 48.



3. Η Ο.Α στη δεκαετία του 1970



Το 1970 η Ο.Α. προμηθεύεται τα νέα αεροσκάφη YS-11A της ιαπωνικής εταιρείας NIHON τα οποία θα αντικαθιστούσαν σταδιακά τα παλιά Douglas DC-3 και DC-6 στις πτήσεις του εσωτερικού. Από τα μέσα της δεκαετίας 1960 μέχρι και τα μέσα της επομένης, διάσημοι Έλληνες και ξένοι σχεδιαστές μόδας όπως η Coco Chanel, o Piere Cardin, ο Γιάννης Τσεκλένης, αναλαμβάνουν να σχεδιάσουν τις στολές των αεροσυνοδών, ενώ πολλοί επώνυμοι ξένοι (ηθοποιοί, τραγουδιστές, αθλητές) επιλέγουν την Ολυμπιακή για τις μετακινήσεις τους από και προς την Ελλάδα. Στις 5 Νοεμβρίου 1970 γίνεται ένα ατύχημα στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας όταν ένα DC-6 ξέφυγε από τον αεροδιάδρομο κατά την προσγείωση, χωρίς ευτυχώς θύματα. Στις 2 Αυγούστου του 1971 ιδρύεται η Ολυμπιακή Αεροπλοΐα Α.Ε. από τον Αλέξανδρο Ωνάση (Αγγλ. Olympic Aviation) με αποστολή την εξυπηρέτηση των μικρών νησιών της Ελλάδος, συνάμα το δίκτυο της Oλυμπιακής επεκτείνεται ακόμη περισσότερο με νέες γραμμές, κατευθυνόμενες προς το Μιλάνο και το Ντίσελντορφ. Η Θεσσαλονίκη έρχεται ακόμη πιο κοντά τόσο με ευρωπαϊκές πόλεις όσο και με άλλους προορισμούς του διεθνούς δικτύου της εταιρείας.

Στις 3 Μαρτίου του 1972 η Ελλάδα αποκτά, για πρώτη φορά, σύνδεση με την Αυστραλία. Ένα από τα Boeing 707-320, ονομαζόμενο "Πόλις των Αθηνών" προσγειώθηκε, μετά από 20 ώρες πτήσης στο αεροδρόμιο του Σίδνεϋ με ενδιάμεσους σταθμούς τη Μπανγκόκ και τη Σινγκαπούρη και έτσι η Ολυμπιακή γίνεται η εταιρεία των πέντε ηπείρων. Επίσης με την πρόσθεση των 6 Boeing 720 αυξάνεται ακόμα περισσότερο ο στόλος του αερομεταφορέα. Όμως, στις 21 Οκτωβρίου 1972 γίνεται ένα μοιραίο ατύχημα. Ένα YS-11A, το οποίο επέστρεφε από την Κέρκυρα, κατέπεσε στη θάλασσα λίγο έξω από τη Βούλα, με 52 επιβάτες και 4 μέλη πληρώματος. Διασώθηκαν 16 επιβάτες και 3 από τα 4 μέλη του πληρώματος. Τον Ιούνιο του 1973 αγοράζονται τα πρώτα Boeing 720-051B καθώς και τα πρώτα Boeing 747-200, τα λεγόμενα «τζάμπο τζετ» εκ των οποίων το πρώτο «βαφτισμένο» "Ολύμπιος Ζεύς" πραγματοποιεί παρθενικό δρομολόγιο για Νέα Υόρκη. Το δεύτερο με το όνομα "Ολύμπιος Αετός" προσγειώθηκε στην Αθήνα το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου και τον Απρίλιο του 1974 εκτέλεσε δρομολόγιο στο Σίδνεϋ με ενδιάμεση στάση τη Σιγκαπούρη. Με τα σύγχρονα και διώροφα αεροπλάνα μεγάλης χωρητικότητας η Ολυμπιακή ξεπερνά κάθε προσδοκία σημειώνοντας ρεκόρ μεταφοράς επιβατών. Τη χρονιά εκείνη εξυπηρετήθηκαν περίπου 2.500.000 επιβάτες μεταξύ αυτών 790.000 στις πτήσεις εξωτερικού. Επίσης, η Ο.Α. εκδηλώνει ενδιαφέρον για τα νέα υπερηχητικά αεροσκάφη BAC-Aérospatiale Concorde και στις 5 Ιανουαρίου 1973 προσγειώνεται στο αεροδρόμιο του Ελληνικού ένα από αυτά τα θαυμαστά αεροσκάφη. Στις 22 Ιανουαρίου 1973 συνέβη κάτι που άλλαξε όλη την πορεία της Ο.Α. Ο θάνατος του γιου του Αριστοτέλη Ωνάση, Αλέξανδρου σε αεροπορικό δυστύχημα συνταράζει την Ελλάδα, και είναι η αρχή του τέλους για την Ο.Α.. Λίγους μήνες αργότερα, ο Ωνάσης πουλά την Ο.Α. στο Ελληνικό Δημόσιο και, το 1975, πεθαίνει. Το 1976, υπό την διοίκηση του Ελληνικού Δημοσίου, η Ο.Α. προμηθεύεται το πρώτο Boeing 737-200 και δημιουργεί την Olympic Catering.

Η Ο.Α έχει πλέον στην κατοχή της 25 αεροσκάφη συνδέοντας την Αθήνα με 30 διεθνείς προορισμούς. Επιπλέον, άνοιξαν νέες γραμμές προς τη Βεγγάζη, το Κουβέιτ, το Νταχράν και το Ντουμπάι καθώς προστέθηκε στον κατάλογο των διηπειρωτικών προορισμών ένα ακόμη δρομολόγιο Αθήνα - Μελβούρνη, επίσης ενισχύθηκαν οι εσωτερικές πτήσεις κυρίως προς Ρόδο, Κω και Σαντορίνη. Στις 23 Νοεμβρίου 1976, η πτήση ΟΑ 830 από Αθήνα προς Κοζάνη μέσω Λάρισας χάνεται από τα ραντάρ και λίγο αργότερα ανακαλύπτονται τα συντρίμμια της. Το 1977, σε μια προσπάθεια για περιορισμό του κόστους λειτουργίας κλείνει η γραμμή της Αυστραλίας που ακολουθείται από τη γραμμή του Καναδά τον Οκτώβρη του 1978. Την ίδια χρονιά η Ο.Α παραγγέλνει και τα καινούρια αεροσκάφη της Αirbus τα Α300-Β4 ενώ εγκαινιάζεται το δρομολόγιο Αθήνα-Τίρανα. Τίθεται η έναρξη της μεγαλύτερης απεργίας που έγινε ποτέ στα χρονικά του ολυμπιακού αερομεταφορέα, διάρκειας 35 ημερών από τον Δεκέμβριο του '77 μέχρι τον Ιανουάριο του '78. Οι κύριοι λόγοι ήταν: να υπάρξει Κανονισμός της εργασίας, οι συνθέσεις των πληρωμάτων και νέο μισθολόγιο, το οποίο απασχολούσε σημαντικά τους ιπταμένους φροντιστές και αεροσυνοδούς, διότι ο μισθός τους, συγκριτικά, ήταν χαμηλότερος από αυτόν που είχαν οι συνοδοί εδάφους. Ανάμεσα σε αυτά δεν έλειπε και το θέμα του συνταξιοδοτικού. Η παρατεταμένη απεργία των εργαζόμενων είχε αίσιο τέλος. Την επόμενη χρονιά τίθεται σε λειτουργία το ηλεκτρονικό σύστημα κρατήσεων (CRS). Τον Φεβρουάριο του 1979 παραλαμβάνονται τα δύο πρώτα Airbus από την Τουλούζη, ενώ τρία ακόμη θα παραδοθούν την άνοιξη του 1980. Μετά την παραλαβή αυτή θα ακολουθήσει εκείνη των Boeing 737-200, υπ' αριθμόν 5 καθώς και τα Shorts 330.



4. Η Ο.Α στη δεκαετία του 1980





Η αρχή της δεκαετίας του '80 βρίσκει την ελληνική εθνική αεροπορική εταιρεία για άλλη μία φορά σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Το καλοκαίρι του 1980 πραγματοποιήται πενταήμερη απεργία από όλους τους εργαζόμενους με κύριο αίτημα την εφαρμογή κανονισμού πτήσεων και την βελτίωση των οικονομικών αποδοχών. Ζητούσαν «αποδοχές στο 50% του χειριστή» και η προσπάθεια για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους επετεύχθη. Το 1982 εορτάζονται τα 25 χρόνια λειτουργίας του εθνικού αερομεταφορέα, το 1983 εντάσσονται στον στόλο τα πρώτα Dornier 228, τα οποία θα εξυπηρετήσουν το επιβατικό κοινό ενώνωντας την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη με τα μικρονήσια του Αιγαίου. Το 1984 αγοράζονται τρία Β747-200 από την Singapore Airlines και ανοίγονται και πάλι οι γραμμές της Αυστραλίας και του Καναδά. Το 1985 εντάσσονται νέα δρομολόγια εσωτερικού και εξωτερικού, μεταξύ αυτών της Λέρου, Πάρου, Σητείας, Μαδρίτης, Λυών, Κοπεγχάγης και Πάφου. Επιπλέον, ξεκινά μια προσπάθεια δημιουργίας Εταιρείας Εμπορευμάτων με την μετατροπή του Β707-320 «Πόλις της Λίνδου», αλλά πολύ σύντομα σταματά τη λειτουργία της. Αγοράζονται δύο ακόμη Jumbo 747-200 που θα εκτελούν περισσότερες πτήσεις στους μακρινούς προορισμούς ενώ ένα από τα πρώτα ελληνικά «μεγαθήρια» το "Ολύμπιος Ζεύς" το οποίο πρωτοπέταξε για την Νέα Υόρκη πριν από δώδεκα χρόνια πωλείται και μετά συντρίβεται. Το '85 είναι η χρονιά που η Ολυμπιακή κατέχει την 15η θέση στη μεταφορά επιβατών εσωτερικού, την 20ή στη μεταφορά επιβατών εξωτερικού και την 18η θέση στη συνολική μεταφορά ανάμεσα σε 150 αεροπορικές εταιρείες. Το προσωπικό της εταιρείας εκείνη την περίοδο άγγιζε τα 9.859 άτομα εκ των οποίων τα 900 λειτουργούσαν στο εξωτερικό. Το 1986 γίνονται παρατεταμένες απεργίες των υπαλλήλων της Ο.Α. και το έλλειμα της εταιρείας εκτοξεύεται, ενώ η επιβατική κίνηση μειώνεται. Το θέμα των απεργιών ήταν το συνταξιοδοτικό το οποίο κερδίζουν οι εργαζόμενοι χάρη στην παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. Παράλληλα, ιδρύεται η Ολυμπιακή Τουριστική, που εκδίδει εισιτήρια τόσο της Ο.Α. όσο και άλλων αεροπορικών εταιρειών. Το 1987 συμπληρώνονται 30 χρόνια της λειτουργίας και το 1988 ανοίγει η αερογραμμή της Βαρκελώνης και της Μπανγκόκ. Το 1989 η απεργία των εργαζομένων και λοιπών υπαλλήλων βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο των γεγονότων περί Κυριακών, αργιών και νυχτερινών δρομολογίων.



5. Η Ο.Α στη δεκαετία του 1990



Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, υπό τη διοίκηση του Λουκά Γραμματικού, ο κλάδος έχει ήδη κερδίσει τις Κυριακές, τις αργίες και τα νυχτερινά, όμως την 4η Οκτωβρίου έξω από το χώρο της Olympic Catering συμβαίνουν αιματηρά επεισόδια μεταξύ ΜΑΤ-απεργών και απολυθέντων υπαλλήλων, ανοίγεται η νέα γραμμή με προορισμό το Τόκιο ενώ γίνεται η παραλαβή αεροπλάνου τύπου ATR-42. Το Σεπτέμβριο του 1991 ο ολυμπιακός στόλος αναπτύσεται ακόμη κατά 6 αεροσκάφη τύπου 737-400, ένα Airbus Α300-600 με τον όνομα "Μακεδονία" καθώς και ένα τύπου ATR-72. Mε την ανανέωση αυτή η Θεσσαλονίκη, γίνεται πύλη νέων ευρωπαϊκών πτήσεων του εθνικού αερομεταφορέα καθώς ανοίγονται νέες αερογραμμές με προορισμούς τη Σύρο και το Βερολίνο. Το 1992 το διηπειρωτικό δίκτυο μεγαλώνει ακόμα περισσότερο με την παρθενική λειτουργία δρομολογίων προς την Βηρυτό, το Σικάγο και την Βοστώνη, όχι όμως για πολύ, αφού το 1995 οι δύο αυτές υπερατλαντικές αερογραμμές θα κλείσουν δια παντός άνευ λόγου, μαζί με την αερογραμμή του Τόκιο, η οποία ζημίωνε την εταιρεία. Από την άλλη πλευρά, λειτουργεί και η πρώτη θυγατρική εταιρεία της Ολυμπιακής, οι Μακεδονικές Αερογραμμές, των οποίων οι πτήσεις είναι ναυλωμένες (charter), ενώ είναι γεγονός η σύνδεση μεταξύ Αθήνας και Ικαρίας. Το 1996 η Ο.Α θα παραλάβει και άλλα Boeing 737-400, Airbus A300-600, ATR-42 και ΑTR72. Εν τω μεταξύ θα προστεθούν καινούργιοι προορισμοί προς Αστυπάλαια, Σόφια, Στοκχόλμη, Βελιγράδι και Βουκουρέστι. Τα χρέη της εταιρείας, όμως, αυξάνονται και η Κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να επαναφέρει την Ο.Α. στην κερδοφορία, εφαρμόζει σχέδιο εξυγίανσης με παραγραφή των χρεών της, ύψους πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών, το οποίο αποτυγχάνει, όπως και όλα τα επόμενα. Μερικά χρόνια αργότερα, σε άλλη μια προσπάθεια εξυγίανσης, το Ελληνικό Κράτος αναθέτει τη διοίκηση της Ο.Α. στην θυγατρική της British Airways, Speedwing, χωρίς, όμως, θετικά αποτελέσματα. Το 1999 η Ο.Α προμηθεύεται τα νέα αεροσκάφη τύπου Airbus A340-300 χωρητικότητας 295 θέσεων, τα οποία θα αντικαταστήσουν από εδώ και πέρα τα Boeing 747-200 στις μακρινές πτήσεις, ενώ η Ολυμπιακή Αεροπλοΐα παραγγέλνει το πρώτο Boeing 717-200.



6. Η Ο.Α στη δεκαετία του 2000



Το 2000 αποκτάται σύνδεση της Αθήνας με το Μάντσεστερ. Πριν κλείσει το αεροδρόμιο του Ελληνικού στις 28 Μαρτίου το 2001, ένα αεροδρόμιο που έγραψε ιστορία συνοδεύομενη από ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές για τους εργαζομένους στα 63 χρόνια της λειτουργίας του θα αναχωρίσει και η τελευταία πτήση με προορισμό τη Θεσσαλονίκη, μία πόλη η οποία σηματοδοτήθηκε ως αφετηρία διαδρομής των πτήσεων στα 44 χρόνια που πραγματοποιούσε η Ο.Α, όταν πέταξε για πρώτη φορά στη συμπρωτεύουσα εκείνη την απριλιάτικη μέρα του 1957. Ο πιλότος της τελευταίας αυτής πτήσης ήταν ο Τιμολέων Καλογεράκης. Με τη λειτουργία του νέου αεροδρομίου την ίδια ημερομηνία και συγκεκριμένα στις 05:50 η πρώτη πτήση που θα ξεκινήσει είναι ο αριθμός 760 για τη Χίο της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας. Την 12η Δεκεμβρίου του 2003, το έλλειμα της Ο.Α. είχε ήδη ξεπεράσει κατά πολύ τις προβλέψεις και η κυβέρνηση προώθησε σχέδιο αναδιάρθρωσης του Ομίλου Ολυμπιακής Αεροπορίας με τη μετονομασία της θυγατρικής εταιρείας «Μακεδονικές Αερογραμμές» σε «Ολυμπιακές Αερογραμμές» και την ανάληψη του πτητικού έργου της Ο.Α. από αυτήν, με παραγραφή των χρεών της. Οι δραστηριότες της νέας εταιρείας ξεκινάνε μετά τα μεσάνυχτα με πρώτη πτήση υπ'αριθμόν 325 με προορισμό το Κάϊρο στις 24:50. Όλες οι υπόλοιπες εταιρείες (Olympic Airways, Olympic Into-Plane Company, Olympic Fuel Company, το Handling και η Τεχνική Βάση), εκτός της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας, συγχωνεύθηκαν και δημιούργησαν μία εταιρεία, την Ολυμπιακή Αεροπορία - Υπηρεσίες Α.Ε. Την 1η Νοεμβρίου του 2002 γίνεται πράξη το κλείσιμο των δρομολογίων προς την Μπανγκόκ, την Μελβούρνη και το Σίδνεϋ όταν οι δύο τελευταίες αερογραμμές θα επαναλειτουργήσουν από τις 23 Νοεμβρίου 2003 με τη συνεργασία της Gulf Air. Το Δεκέμβριο του 2004, η Ελληνική Κυβέρνηση ανακοίνωσε την προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για την πώληση των Ο.Α σε ιδιώτη, ο οποίος κατέληξε άγονος.

Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ερεύνησε τις καταγγελίες αεροπορικών εταιρειών, μεταξύ των οποίων και της Αεροπορίας Αιγαίου (Aegean Airlines), σχετικά με κρατικές ενισχύσεις που δόθηκαν παράνομα στην Ο.Α. και στις Ο.Α. το χρονικό διάστημα 1994-2004. Η απόφαση ήταν καταδικαστική, και αναγκάζει το ελληνικό κράτος να αναζητήσει από την Ο.Α. 111 εκατ. ευρώ μέσα στους επόμενους μήνες. Για να το πετύχει όμως αυτό, θα πρέπει να κηρύξει πτώχευση και να πουλήσει όλα της τα περιουσιακά στοιχεία.

Ενόψει αυτών των προβλημάτων, το Υπουργείο Μεταφορών ανακοίνωσε το Σεπτέμβριο του 2008 ένα σχέδιο για τη δημιουργία μιας νέας εταιρείας, που θα εξαγοράσει το όνομα και το σήμα των Ο.Α. αλλά δεν θα έχει καμία απολύτως σχέση μαζί της. Το σχέδιο αυτό εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και προέβλεπε συρρίκνωση του πτητικού έργου της εταιρίας στο 65% και ιδιωτικοποίηση της νέας εταιρίας.

Το τραμ το τελευταίο



Το τραμ το τελευταίο τερμάτισε σήμερα το πρωί.

Η Σπεράντζα Βρανά πέθανε από καραδιακή ανακοπή τα ξημερώματα. Είχε γεννηθεί στις 6 Φεβρουαρίου του 1932.

Την αποχαιρετούμε με μια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει παλαιότερα στον Θοδωρή Αντωνόπουλο.

Η Σπεράντζα είναι ένα κινούμενο "θέλω". Μια γυναίκα που απέδειξε με τη ζωή της ότι η Επιθυμία αλλά και η Δύναμη (να είσαι γνήσιος και εντάξει με τον εαυτό σου, να μην κρύβεσαι, να είσαι εσύ) είναι γένους θηλυκού. Η θρυλική μόρτισσα του ελληνικού σινεμά σίγουρα δεν είναι «του Μπάκιγχαμ», όπως σαρκάζει. Ευτυχώς.





«Πέτα τα πέπλα, ρε πουλάκι μου. Λυτρώσου! Καλύτερα η “Λουλού στο σύρμα”, παρά μίζερη και καταπιεσμένη. Ευτυχής όποιος γεύεται την κάθε επιθυμία του».

Η παρουσία της πληθωρική. Το βλέμμα της αφοπλιστικό. Ο λόγος της ευθύς, κελαρυστός. Είναι ευσυγκίνητη, εκφραστική, αγαπησιάρα. Έχει αύρα και τσαγανό – σε πουλά και σε αγοράζει ώσπου να πεις κύμινο.

Υπήρξε σταρ. Θεογκόμενα. Αθυρόστομη. Αδερφομάνα. Πληθωρική στις επιθυμίες της και γενναία στη διεκδίκησή τους. Δεν υπήρξε θέλω της που δεν το ικανοποίησε: από τα μπουλούκια που δεν δίστασε να βγει μέχρι το να γίνει συγγραφέας ή να δοκιμάσει να γίνει ζωγράφος.

«Κι άλλη συνέντευξη; Έχω βαρεθεί να τα λέω... Τι, είστε από γκέι περιοδικό; Ε τότε καλώς να σας δεχτώ!». Σπεράντζα, όπως Ελπίδα. Ένας ζωντανός θρύλος της χρυσής εποχής της επιθεώρησης. Όταν κεντούσε στη σκηνή πλάι στον Ρίζο, τον Μαυρέα, τη Νέζερ, τον Αυλωνίτη, τη Ρένα Ντορ, την Μπέμπα Δόξα, τον Σταυρίδη, ήμουν αγέννητος. Όταν έπαιξε στην «Κάλπικη Λίρα» τη συμπαθέστερη πόρνη του ελληνικού σινεμά, μαθητής. Έτσι ξανάνιωσα όταν βρέθηκα απέναντί της, κι ας κοντεύω πια σαράντα.

________________________________________

Τι πραγματεύεται το τελευταίο σας βιβλίο, το «Έλα Καλέ, Τώρααα!»;

Τις αναμνήσεις και τις απόψεις μου γύρω από την τελευταία εικοσαετία. Αισθάνομαι, ξέρεις, ότι έχω ζήσει τρεις ζωές. Η πρώτη ήταν ώσπου ορφάνεψα – νωρίς νωρίς. Η δεύτερη στο θέατρο. Η τρίτη είναι η ζωή μετά το θέατρο, οπότε πλέον αφοσιώθηκα στη συγγραφή και ανακάλυψα μια πραγματικότητα που μέχρι τότε αγνοούσα.

Τι ήταν το θέατρο για σας;

Ένα ασίγαστο πάθος. Ένας φλογερός εραστής που, έτσι και σε αρπάξει στα μπράτσα του και σε αγκαλιάσει σφικτά, δεν θες τίποτε άλλο. Ζεις για τον οργασμό τού «μπράβο».

Σήμερα για τι ζείτε;

Σήμερα ζούμε όλοι μας την εποχή του Μεγάλου Αυνανισμού. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Τη σημερινή σόου μπίζνες πώς την κρίνετε;

Άγριο πράγμα. Στην εποχή μου ουδέποτε ηθοποιός έβαζε τρικλοποδιά σε άλλον. Ήταν τόσο δυνατοί οι θεατρίνοι που δεν χρειαζόταν. Εντάξει, γίνονταν στραβές, όχι όμως σε τέτοιο βαθμό.

Είσαστε πάντοτε ειλικρινής;

Απολύτως. Σε όλες μου τις σχέσεις, φιλικές ή ερωτικές. Ψέματα θα έλεγα μόνο αν επρόκειτο για ζήτημα ζωής και θανάτου.Ωστόσο, όταν ξέρεις πως μια αλήθεια θα πληγώσει πολύ τον αποδέκτη της, είναι προτιμότερο να τον αφήσεις στο ψέμα του.

Θα συγχωρούσατε στον άντρα σας μια απιστία;

Ουδέποτε. Ούτε κι εκείνος φυσικά. Ξέραμε και οι δυο μας πότε να λέμε στοπ στους πειρασμούς. Μα ρε πούστη, να έχεις τον Θεό και να κοιτάς τους αγίους;

Είστε λοιπόν κατά της εναλλαγής συντρόφων. Λόγοι ηθικής;

Μοιάζω πουριτανή; Απλώς εμένα δεν θα μου το επέτρεπε ποτέ η αγάπη που τρέφω προς τον σύντροφό μου. Η απιστία πικραίνει θύμα και θύτη, ρε γαμώ το! Ενθουσιαζόμαστε με κάποιον τρίτο και φανταζόμαστε πως θα μας πάει στον παράδεισο. Αλλά φτάνοντας εκεί αντικρίζουμε έναν κηπάκο δίχως ένα έστω ωραίο λουλουδάκι...

Υπήρξατε πολύ ανεξάρτητη γυναίκα. Πώς τα καταφέρατε;

Ορφάνεψα μικρή και έτσι δεν είχα να δώσω λογαριασμό πουθενά. Έπαιρνα τη ζωή όπως μου ερχόταν. Γλεντούσα όπως μου άρεσε. Το σεξ ήταν κάτι σαν φαγητό για μένα – και πείναγα πολύ συχνά... Ποτέ όμως δεν έκανα πορνεία, ούτε ξεπέτες – αν εξαιρέσω μία χάριν ενός γοητευτικού νεαρού θαυμαστή μου.

Πόσο διέφερε το φλερτ, οι σχέσεις εκείνα τα χρόνια;

Υπήρχε ακόμα ρομαντισμός. Υπήρχε η διαφορά αρσενικού-θηλυκού. Τα αγόρια ήταν κυνηγοί, τα κορίτσια είχαν μια φυσική αιδημοσύνη.

Γράφετε κάπου πως φταίει και η γυναικεία απελευθέρωση γι’ αυτό.

Μα δεν υπάρχει ισότης, νεαρέ μου! Στα δικαιώματα ναι, στις δουλειές και στον έρωτα όμως όχι. Πολλές γυναίκες το έχουν παρεξηγήσει το θέμα. Να μαγειρεύει και ο άντρας αλλά για χόμπι, όχι γιατί έτσι πρέπει. Να οδηγεί η γυναίκα, αλλά όχι νταλίκα!

Πιστεύετε λοιπόν στη διάκριση των ρόλων. Τους γκέι πού τους τοποθετείτε;

Είναι μια ιδιαιτερότητα. Αλλά ο έρωτας είναι πάντοτε ίδιος. Είχα και έχω πολλούς γκέι φίλους. Πολλοί σπουδαίοι έκλαψαν σε τούτους εδώ τους ώμους. Ορισμένοι με είχαν κιόλας καψουρευτεί...

Πώς ήταν τότε τα πράγματα για τους γκέι;

Καταρχήν δεν υπήρχαν «γκέι». Υπήρχαν αδελφές, κωλομπαράδες, πούστηδες... Εγώ προτιμώ αυτό το τελευταίο γιατί μου γεμίζει το στόμα! Ή μια άλλη, πιο χαριτωμένη λέξη, «μελανζέ»...

Οι ίδιοι οι ομοφυλόφιλοι δεν προσβάλλονταν από τέτοιους χαρακτηρισμούς;

Οι φανεροί; Έλα καλέ! Απεναντίας. Είχαν φοβερό χιούμορ, κράζονταν από μόνοι τους. Υπήρχε καταπίεση, αλλά υπήρχε και άφθονη ερωτική προσφορά για τους τολμηρούς. Υπήρχαν και λεσβίες, στον καλλιτεχνικό κυρίως χώρο, αλλά ήταν πιο κρυφές.

Εσείς είχατε εμπειρίες με γυναίκες;

Αρκετές είχαν τσιμπηθεί μαζί μου. Σε κάποιες περιπτώσεις ενέδωσα. Φυλάγω μάλιστα κάποια ερωτικά γράμματα από γυναίκες, σκέτα ποιήματα! Μία τους είναι επώνυμη... Δεν ήταν όμως κάτι που με συνέπαιρνε. Είμαι, βλέπεις, φανατική θιασώτης του αντρικού οργάνου – μαμά μου! Υπάρχει ωραιότερο πράγμα;

Πώς περνάτε πλέον τις μέρες σας;

Τι τα θες, Θοδωρή, ου γαρ έρχεται μόνον! Έχω τα χέρια μου, τα πόδια μου, τη μέση μου... Ψυχικά όμως νιώθω περδίκι. Ολημερίς τραγουδάω. Τις νύχτες ακούω μουσική και διαβάζω ως αργά. Πηγαίνω θέατρο. Ράβω, βλέπω τηλεόραση, παίζω και κάνα χαρτάκι. Φροντίζω σκυλάκια – είμαι σκυλομάνα! Γράφω ακόμα ένα βιβλίο κι ύστερα λέω να ασχοληθώ με τη ζωγραφική... Είμαι χαρούμενος, αισιόδοξος, δραστήριος άνθρωπος.

Πώς τα καταφέρατε;

Είμαι ισορροπημένο άτομο γιατί γύρισα, ταξίδεψα, δούλεψα, αγαπήθηκα, ερωτεύθηκα και γαμήθηκα καλά τον καιρό που έπρεπε. Χόρτασα τις ηδονές κι έτσι δεν έχω απωθημένα. Είμαι «πλήρης ημερών» από σεξ. Είμαι επίσης γεμάτη από χειροκρότημα για τη δουλειά μου. Τι άλλο να ζητήσω;

ΜΠΟΞ

«… Η πρώτη μου λεσβιακή εμπειρία ήταν στα δεκάξι μου. Ήμασταν με ένα μπουλούκι κάπου στην Πελοπόννησο. Με έβαλαν να μείνω στο ίδιο δωμάτιο με την Γ..., μια ηθοποιό λίγο μεγαλύτερή μου. Το βράδυ μετά την παράσταση εγώ διάβαζα οσότου αποκοιμηθώ ενώ εκείνη έγραφε γράμματα. «Πού γράφεις;», τη ρώτησα. «Ε να, στη δικιά μου» απάντησε. Αργά τη νύχτα ξύπνησα από ένα χέρι που με πασπάτευε. Μου άνοιξαν κι εμένα κάποιες ορέξεις, γύρισα και... Την επόμενη νύχτα εκείνη έγραφε ξανά. «Πού γράφεις πάλι;» απόρησα. «Σε σένα», αποκρίθηκε».

«... Γνώρισα κάποτε στο «Καφέ Σπορ» στην Ομόνοια ένα όμορφο, πολύ θηλυπρεπές αγόρι που αργότερα έγινε τραβεστί. Αυτός είχε στοιχηματίσει με τους φίλους του ότι θα με έριχνε. Το μαθαίνω εγώ κι από περιέργεια τον καλώ στο ξενοδοχείο μου. Έρχεται με ένα κουτί πάστες. Καθίσαμε, τις φάγαμε με τα χέρια και ύστερα, αφού με αγκάλιασε τρυφερά, με έπιασε και μου έκανε έρωτα σαν πραγματικό αρσενικό. Κέρδισε εκείνος το στοίχημα κι εγώ την εμπειρία!»

«... Μια αδελφή ηθοποιός, είχε καμακώσει ένα τεκνό στην παράσταση και του είχε πει να τον περιμένει στα παρασκήνια στο τέλος. Όταν έφτασε λοιπόν, είδε έναν άλλο συνάδελφό του να παίρνει του τεκνού τσιμπούκι: «Τη μπουκιά από το στόμα, μωρή!» τσίριξεέξαλλος».

«... Ήταν τρεις «μελανζέ» – ένας ηθοποιός και δύο χορευτές – που είχαν νοικιάσει διαμέρισμα κοντά στον Εθνικό Κήπο για να πηγαίνουν εκεί με τους τσολιάδες. Έλειπε περιοδεία ο ένας και είχαν μείνει ο ηθοποιός κι ένας χορευτής, η Ζαζά και η Ραρά. Λέει λοιπόν ο πρώτος: «Μωρή φιλενάδα, πάω στη λαϊκή κι έρχομαι, κοίτα μην πάρεις κανένα φαντάρο. Να είμαι κι εγώ!». Όταν γυρνά με τις σακούλες, βρίσκει τον άλλο να είναι στο κρεβάτι με τέσσερις γύρω του και να τους παίζει τα παπάρια τους. Του λέει λοιπόν για να τον πικάρει: «Ήξερα, μωρή, ότι είσαι χορεύτρια αλλά όχι και ζογκλέρ!»





PULL OUT

1. «Αρκετές γυναίκες είχαν τσιμπηθεί μαζί μου. Σε κάποιες περιπτώσεις ενέδωσα. Δεν ήταν όμως κάτι που με συνέπαιρνε. Είμαι, βλέπεις, φανατική θιασώτης του αντρικού οργάνου – μαμά μου! Υπάρχει ωραιότερο πράγμα;»

2. «Δεν έδινα ποτέ λογαριασμό πουθενά. Έπαιρνα τη ζωή όπως μου ερχόταν. Γλεντούσα όπως μου άρεσε. Το σεξ ήταν κάτι σαν φαγητό για μένα – και πείναγα πολύ συχνά...»

3. «Γύρισα, ταξίδεψα, δούλεψα, αγαπήθηκα, ερωτεύθηκα και γαμήθηκα καλά τον καιρό που έπρεπε. Χόρτασα τις ηδονές κι έτσι δεν έχω απωθημένα. Είμαι «πλήρης ημερών» από σεξ. Είμαι επίσης γεμάτη από χειροκρότημα για τη δουλειά μου. Τι άλλο να ζητήσω;»

28.9.09

5 βήματα που μπορούν να μας κάνουν πιο ευτυχισμένους



ΗΠΑ, Άρθρο του Jack Canfield



Μια ζωή σε αρμονία μοιάζει σήμερα σαν...

μια υπερβολική απαίτηση. Μεταξύ των οικιακών και της εργασίας, υπάρχουν μονίμως πάρα πολλά πράγματα που κάνουμε, αλλά δεν υπάρχει αρκετός χρόνος να βρεθεί εκείνη η μυθική ισορροπία.  Υπάρχει ένα μυστικό θα σας βοηθήσει να κάνετε αυτό που θέλετε ή αυτό που έχετε ανάγκη: Αποφασίστε τι θέλετε. Ηχεί τόσο απλό, αλλά εδώ είναι το πρόβλημα. Βλέπω τόσους ανθρώπους που είναι υπερβολικά πολυάσχολοι και ταυτόχρονα  αισθάνονται ανικανοποίητοι. Είναι φυσικά κουρασμένοι και βρίσκονται μακριά από όπου θα επιθυμούσαν να είναι. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή δεν έχουν χαράξει σαφώς τι θέλουν και δεν έχουν λάβει τα κατάλληλα μέτρα για να φθάνουν εκεί που θέλουν. Έτσι, σπαταλούν τη ζωή τους σε ασήμαντους στόχους. 

Προκειμένου να αποκτήσετε αυτό που  θέλετε, πρέπει πρώτα να αποφασίσετε τι θέλετε. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν κάνουν αυτό το πρώτο κρίσιμο βήμα, επειδή δεν μπορούν απλά να δουν πώς είναι δυνατό να αποκτηθεί τι θέλουν. Έτσι δεν αφήνονται ακόμη και να το θελήσουν.

Μην υπονομεύετε λοιπόν τον εαυτό σας.  Για εκείνους που χρειάζονται πραγματικά τη δομή για να κάνουν αυτό που θέλουν, έχω αναπτύξει 5 απλά βήματα.



Βήμα 1: Κάντε επιτέλους μεγάλα όνειρα για τον εαυτό σας 





Μην αφήνετε τον συνήγορο του εσωτερικού διαβόλου σας  να σας εμποδίζει να κάνετε μεγάλα όνειρα. Μόλις βάλετε στο μυαλό και στην καρδιά σας κάτι, υποσυνείδητα ο εγκέφαλός σας θα ψάχνει να βρει ιδέες για να το εκπληρώσετε.  Θ' αρχίσετε να αξιοποιείται ανθρώπους, ευκαιρίες, γεγονότα. Τα όνειρα μπορούν να μας εμπνέουν και μπορούν να μας αλλάζουν τη ζωή από τη μια στιγμή στην άλλη. Το να κάνετε όνειρα είναι ανέξοδο και πιστέψτε με ψυχολογικά είναι πολύ ευεργετικό.





Βήμα 2: Καθορίστε στόχους που θα σας κρατούν σε εγρήγορση



Μακροπρόθεσμα, αυτό είναι το μέγιστο όφελος που θα λάβετε από το να συνεχίσετε να κάνετε όνειρα.  Δεν είναι τόσο πολύ οι εξωτερικές παγιδεύσεις της πραγματοποίησης του ονείρου (ένα ακριβό αυτοκίνητο ή ένα εντυπωσιακό σπίτι), αλλά εσείς που αλλάζετε μέσα από αυτή τη διαδικασία.

Δεδομένου ότι έχω δει πολλές φορές τα εξωτερικά σύμβολα της επιτυχίας, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι αυτά μπορούν όλα να χαθούν πολύ πολύ εύκολα. Ο φιλόσοφος Jim Rohn συμβουλεύει ότι "πρέπει να θέσετε έναν στόχο αρκετά μεγάλο ώστε να μέχρι να τον επιτύχετε να έχουν βελτιωθεί οι ικανότητες και οι δεξιότητές σας". ότι





Βήμα 3: Εξυπηρετήστε τους άλλους



Βοηθήστε τους άλλους και γιατό όχι συμπεριλάβετε στην εκπλήρωση των στόχων σας και άλλους ανθρώπους. Οι άνθρωποι θέλουν να είναι μέρος που συμβάλλει να γίνει μια διαφορά.







Βήμα 4: Καθορίστε τους σκοπούς και τους στόχους σας βασισμένους στα όνειρά σας



Μόλις είστε σαφείς για αυτό που θέλετε, πρέπει να μετατρέψετε κάθε στοιχείο σε μετρήσιμο στόχο. Μετρήσιμο σημαίνει σε πόσο διάστημα και σε ποια στιγμή, σημαίνει πόσο και όταν.



Βήμα 5: Κάνετε ένα αρχείο



Γράψτε τους στόχους σας σε ένα φύλλο χαρτί και διαβάστε τον κατάλογο στόχων σας κάθε ημέρα. Μερικοί στόχοι μπορούν να συνεπάγονται έναν κατάλογο πιο σύντομων στόχων.  Γράψτε κάτω τις απαντήσεις σας και λάβετε τα σχετικά μέτρα.

Ζώα που αξίζουν λίγη αγάπη παραπάνω





Ορισμένα ζώα έχουν πάνω τους ένα στίγμα ή ένα φυσικό ελάττωμα...

έστω και μικρό. Αυτός είναι πολλές φορές η αιτία να μη δέχονται σε έντονο βαθμό ή και καθόλου την αγάπη των ανθρώπων. Κι όμως είναι τόσο αξιολάτρευτα και χαριτωμένα...











27.9.09

300 λίτρα γάλα στον Ρήνο













Το μόνο που επιθυμούν οι Ευρωπαίοι γαλακτοπαραγωγοί

είναι σταθερή τιμή στο γάλα. Η σημερινή τιμή των 20 λεπτών ανά λίτρο γάλα θέτει σε άμεσο κίνδυνο την ύπαρξη πολλών μικροπαραγωγών γαλακτοκομικών προϊόντων.



Το περασμένο Σαββατοκύριακο Γάλλοι και Γερμανοί γαλακτοπαραγωγοί έριξαν τουλάχιστον 300 λίτρα γάλα στο Ρήνο. Γύρω στα 100 τρακτέρ προχώρησαν στη Γέφυρα της Ευρώπης, μεταξύ Στρασβούργου και Κελ, και έριξαν συμβολικά γάλα στα νερά του Ρήνου. «Το γάλα δεν έχει πια καμία αξία», επισημαίνουν με τις διαμαρτυρίες τους οι αγρότες. «Μάθαμε να σεβόμαστε την παραγωγή, τα προϊόντα μας» λέει ένας Γερμανός γαλακτοπαραγωγός, αλλά τώρα «αναγκαζόμαστε να κάνουμε αυτό το πράγμα, να ρίξουμε το γάλα στο Ρήνο».

«Εναλλακτική λύση είναι να τα παρατήσουμε όλα και να πάμε στο ταμείο ανεργίας»

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Οι γαλακτοπαραγωγοί δεν πότισαν με γάλα μόνον το Ρήνο, αλλά και τα χωράφια τουςΕδώ και εβδομάδες οι γαλακτοπαραγωγοί της Γαλλίας, της Ολλανδίας, του Βελγίου και της Γερμανίας προσπαθούν να αποσπάσουν εγγυήσεις για αξιοπρεπείς τιμές. Οι περισσότεροι από αυτούς που διαμαρτύρονται είναι μικροί και μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι, που κληρονόμησαν τα αγροκτήματα από τους γονείς τους και εξειδικεύονται παραδοσιακά στα γαλακτοκομικά προϊόντα.

«Είμαστε με την πλάτη στον τοίχο», λέει ένας από τους Γερμανούς κτηνοτρόφους που πήραν μέρος στη συμβολική διαμαρτυρία στο Στρασβούργο: «Σε λίγο θα φθάσει το μαχαίρι στο κόκαλο και γι’ αυτό αντιστεκόμαστε. Εναλλακτική λύση είναι να τα ξεπουλήσουμε όλα και μετά να ψάξουμε άλλη δουλειά ή να πάμε στο βοήθημα απορίας».

Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα οι ευρωβουλευτές συνειδητοποίησαν ότι η κρίση στα γαλακτοκομικά προϊόντα δεν είναι παροδική, ούτε πια περιφερειακή, αλλά έχει πανευρωπαϊκή εμβέλεια. Ένας Ιταλός ευρωβουλευτής έκανε λόγο για ελεύθερη πτώση των τιμών του γάλακτος, ένας Βρετανός κατήγγειλλε την έλλειψη αγροτικής πολιτικής και μια Πορτογάλα δήλωσε ότι οι γαλακτοπαραγωγοί βρίσκονται σε πλήρες αδιέξοδο. Ο Ζοζέ Μποβέ, ο γνωστός ‘ως Αστερίξ των Γάλλων αγροτών’, από τα έδρανα των Πράσινων δήλωσε: «Στη γαλλική επαρχία απειλούνται δεκάδες χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά. Πολλοί αγρότες έχουν μόνον ζημίες και γνωρίζουμε στο μεταξύ ότι μερικοί έκαναν και απόπειρες αυτοκτονίας.»

«Οι Γερμανοί γαλακτοπαραγωγοί έχουν ζημίες πάνω από 4 δις ευρώ»

"Ο πόλεμος των τιμών είναι εναντίον των αγροτών" λέει το πανό των Γερμανών κτηνοτρόφωνΓια να κερδίσει χρόνο και να εκτονώσει τις κινητοποιήσεις των γαλακτοπαραγωγών η αρμόδια επίτροπος Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης Μάριαν Φίσερ-Μπόελ ανακοίνωσε την παροχή έκτατης βοήθειας ύψους 600 εκατομμύρια ευρώ.

Πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν τις κινήσεις αυτές ως βεβιασμένη απάντηση στην κρίση των γαλακτοκομικών, διότι φαίνεται ότι το μόνο που σκέφθηκε η Κομισιόν ήταν να σπαταλήσει τα χρήματα των φορολογούμενων ενισχύοντας προσωρινά την αγορά των αγροτικών προϊόντων.

Πρόκειται για μια παρέμβαση που ουδείς επιθυμεί πια, ούτε καν οι γαλακτοπαραγωγοί: «Η περαιτέρω βοήθεια δεν οδηγεί πουθενά», υποστηρίζει Γερμανός κτηνοτρόφος: «600 εκατομμύρια ευρώ είναι εξάλλου ένα αστείο ποσόν. Μόνον οι Γερμανοί γαλακτοπαραγωγοί έχουν ζημίες πάνω από 4 δις ευρώ.»

«Έντιμες τιμές, όχι άλλη πτώση της τιμής του γάλακτος». Οι αγρότες επιμένουν σε αυτά τα αιτήματα και οι καταναλωτές απορούν γιατί δεν υποχωρούν οι τιμές και στο λιανικό εμπόριο.



Πηγή: Ντόιτσε Βέλλε

Ετικέτες ήχου βοηθούν τους τυφλούς



Μια συσκευή που επιτρέπει σε ανθρώπους με προβλήματα όρασης

να τοποθετούν και να διαβάζουν ετικέτες με ήχους σε οποιοδήποτε αντικείμενο παρουσιάστηκε πρίν από λίγες μέρες.



Ονομάζεται PenFriend και χρησιμοποιεί "έξυπνες" ετικέτες που όταν διαβαστούν από ένα ειδικό μολύβι ενεργοποιούν ένα αρχείο ήχου MP3 που εξηγεί ποιό ακριβώς είναι το αντικείμενο.

Το κόστος είναι περίπου 70 ευρώ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συσκευασίες φαγητού, φαρμάκων αλλά ακόμα και σε ρούχα. Η χρησιμότητα είναι τεράστια αφού θα επιτρέψει σε τυφλούς να αναγνωρίζουν το σωστό φάρμακο, την ημερομηνία λήξης των φαγητών, τι χρώμα έχουν τα ρούχα και πολλές άλλες χρήσεις.

Ο πύργος του Άιφελ πιο γλυκός από ποτέ















Ένας από τους πιο διάσημους πύργους του κόσμου, ο Πύργος του Άιφελ,

κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου από σοκολάτα από γνωστό κατάστημα.



Οι δημιουργοί σοκολάτας έφτιαξαν και έστησαν το έργο τους κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό St Pancras Station στο Λονδίνο, με αποτέλεσμα να τράβηξε τα πεινασμένα βλέμματα των περαστικών.

Το κατάστημα Thorntons που "έχτισε" τον πύργο, θα δημιουργήσει και άλλα διαχρονικά ορόσημα πόλεων, τα οποία θα κάνουν το γύρο όλης της Μ. Βρετανίας, κατά τις επόμενες εβδομάδες.

26.9.09

Αντίδοτο στη μετανάστευση: οικολογικός τουρισμός στην κοιλάδα Μπεκάα







O Λίβανος έχει συνδέσει το όνομά του με πολέμους. Kανείς δε θα σκεφτόταν...

να σχεδιάσει τις διακοπές του εκεί παρά τον πολιτιστικό πλούτο. Μια ομάδα γυναικών αποφάσισε να βάλει τα θεμέλια του οικολογικού τουρισμού.



«Η περιοχή είναι πολύ πλούσια στην πραγματικότητα. Έχουμε μεγάλους ιστορικούς θησαυρούς, μνημεία αλλά και σπουδαία φύση. Αλλά δυστυχώς υπάρχουν πολύ λίγα αναπτυξιακά προγράμματα, όπως θα ήταν για παράδειγμα αρδευτικά έργα. Έτσι πολλοί άνθρωποι, κυρίως νέοι, φεύγουν γιατί δεν βρίσκουν δουλειά». Αυτά λέει η Ντούνια Χαντάντ, η οποία είναι πρόεδρος της οργάνωσης γυναικών στην πόλη Ντέιρ Αλ Αχμάρ στην κοιλάδα Μπεκάα. Η θέα από την πόλη είναι υπέροχη. Η ομορφιά αυτή όμως δεν αρκεί για να κρατήσει τους ανθρώπους. «Παλαιότερα καλλιεργούσαν πολλά φρούτα και λαχανικά εδώ. Όμως το νερό δεν ήταν πολύ και έτσι οι άνθρωποι φύτευαν κάνναβη. Η ποιότητα ήταν εξαιρετική και την πουλούσαν εύκολα. Οι άνθρωποι δεν ήταν όμως έμποροι εδώ και την πουλούσαν σε μεσάζοντες. Από το 1990 όταν ξεκίνησε ο πόλεμος η καλλιέργεια κάνναβης απαγορεύθηκε. Κάποιοι συνέχισαν παρόλα αυτά αλλά ήρθε το κράτος και τα διέλυσε όλα χωρίς να προσφέρει εναλλακτική».



Λάδι, ελιές και τυρί …



Ελές και λάδι φτιαγμένα από τα χέρια των γυναικών Η Ντούνια Χαντάντ και άλλες γυναίκες από την περιοχή θέλησαν μόνες τους να βρουν τη λύση. Έτσι αποφάσισαν να ασχοληθούν με τον αγροτουρισμό και να προσφέρουν οικολογικά προϊόντα. Απευθύνθηκαν μάλιστα σε έναν ταξιδιωτικό πράκτορα ο οποίος ειδικεύεται σε τέτοια ταξίδια στη Βηρυτό. Οι γυναίκες παράγουν και πουλάνε ανάμεσα σε άλλα ελιές, λάδι, τυρί, τσάι και πολλά ακόμα. Πολύ δουλειά η οποία όμως έχει αρχίσει να ανταμείβεται. Όλο και περισσότεροι τουρίστες επισκέπτονται τις περιοχές τους.

«Έχουμε ήδη μερικούς τακτικούς πελάτες, και τακτικά γκρουπ. Προς το παρόν είναι 9 με δέκα γκρουπ το μήνα. Δηλαδή έχουμε ανάμεσα στους 100 με 200 επισκέπτες το μήνα. Τους μοιράζουμε σε ιδιωτικά σπίτια. Συνολικά 25 γυναίκες έχουν φτιάξει ενοικιαζόμενα δωμάτια. Τα σπίτια μας είναι μεγάλα. Το καλοκαίρι κοιμούνται και στις ταράτσες κάτω από τα αστέρια».



Μια άλλη πλευρά του Λιβάνου



Με μικρά αλλά σταθερά βήματα προσπαθούν να δώσουν ζωή στον τόπο. Στην πόλη Ντέιρ Αλ Αχμάρ λειτουργεί ο γυναικείος συνεταιρισμός στους χώρους του οποίου δεν φτιάχνονται μόνο λιβανέζικες σπεσιαλιτέ αλλά προσφέρονται και μαθήματα υπολογιστών, μαθήματα που έχουν να κάνουν με την προστασία της φύσης αλλά στήνονται και γιορτές. Ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να ζήσει όπως ζουν οι άνθρωποι στο Λίβανο και να ξεχάσει για λίγο πως η χώρα αυτή έχει συνδέσει το όνομά της μόνο με τον πόλεμο.

Πηγή: Ντόιτσε Βέλλε

25.9.09

Going youth festival

































Ξεκίνησε προχθές και θα ολοκληρωθεί στις 27 Σεπτεμβρίου το 2ο Φεστιβάλ Νέων Δημιουργών “Going Youth Festival 2009”.





Το φεστιβάλ ήρθε και φέτος ανατρεπτικό, πρωτοποριακό, εναλλακτικό, διαφορετικό, με φρέσκιες ιδέες και προτάσεις με νέους καλλιτέχνες και δημιουργούς από όλη την Ελλάδα, στην «ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ» του Δήμου Αθηναίων!



Το Φεστιβάλ διοργανώνουν οι «Διαδρομές Πολιτισμού» και τελείται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, με την υποστήριξη του Εθνικού Κέντρου Θεάτρου και Χορού, της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς και τη στήριξη της «ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ» του Δήμου Αθηναίων.

Η διαδικασία εκδήλωσης ενδιαφέροντος των νέων καλλιτεχνών και ομάδων ξεκίνησε στις αρχές του καλοκαιριού και ολοκληρώθηκε πριν λίγες ημέρες, λόγω της άμεσης και ιδιαίτερα μεγάλης ανταπόκρισης. Η αξιολόγηση των αιτήσεων και των προτάσεων των καλλιτεχνών έγινε με βάση την ποικιλομορφία ως προς το ύφος, το είδος και τη φόρμα του εκάστοτε καλλιτεχνικού έργου, και τα χαρακτηριστικά που αναδεικνύουν την ταυτότητα του κάθε καλλιτέχνη σύμφωνα με τις καταβολές του και τα εμπειρικά του βιώματα.

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων περιλαμβάνει 15 παραστάσεις θεάτρου, 10 παραστάσεις χορού, 25 μουσικά συγκροτήματα, 40 δημιουργούς της φωτογραφίας και των εικαστικών και 10 δημιουργούς video-art. Ακόμη, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, πραγματοποιούνται στον προαύλιο χώρο ποικίλες εκδηλώσεις και δρώμενα όπως skate, graffiti, installations, street art κ.ά.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ



«Δύο χρόνια μετά από το πρώτο Going Youth Festival, η ανάγκη για την επόμενη διοργάνωση είναι ακόμη πιο δυνατή. Το φεστιβάλ αυτό δημιουργήθηκε για να μπορέσει ο κάθε νέος να μιλήσει στη δική του γλώσσα, και να «υπάρξει» με το δικό του τρόπο μέσα σ' ένα σύνολο απόψεων και δράσεων που πολλές φορές δεν ταυτίζεται μαζί τους. Στους καιρούς που διανύουμε η ανάγκη για επικοινωνία, η ανάγκη να μιλήσουμε και να ακουστούμε διαρκώς κορυφώνεται. Το φεστιβάλ μας, λοιπόν, ταυτίζεται με τη λειτουργία της «φωνής», με τη λειτουργία της «ελεύθερης έκφρασης». Οι νέοι μπορούμε να μιλήσουμε στη δική μας «γλώσσα», κι αυτή η «γλώσσα» θα έχει την ευκαιρία να ακουστεί για πέντε ημέρες στο χώρο της «Τεχνόπολις». Προσωπικός στόχος είναι να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε έναν νέο τρόπο επικοινωνίας, να χαράξουμε μία νέα διαδρομή, να σχηματίσουμε μια νέα γλώσσα με βάση - τι άλλο - την τέχνη, την ποίηση, τη δημιουργία.»

Κωνσταντίνος Σακκάς

"Tο Όμορφο δεν είναι παρά η αρχή του Τρομερού", είναι ο τίτλος έκθεσης που διοργανώνεται στη Θεσσαλονίκη























































Έργα τέχνης που εκπέμπουν μια σκοτεινή και μελαγχολική ομορφιά...

 καλλιτέχνες που, εκ πρώτης, φαίνονται να συνομιλούν με την αισθητική του Goth, το Ρομαντισμό, το Μπαρόκ και το Γκροτέσκο. Τι σχέση έχουν τα έργα των καλλιτεχνών αυτών με το εδώ και το τώρα; Υπάρχουν άραγε, αντίστοιχες εγχώριες εκφάνσεις του τρομερού και του ανοίκειου, με τις οποίες μπορεί να «συνδεθεί» το έργο των καλλιτεχνών αυτών; Η έκθεση «Tο Όμορφο δεν είναι παρά η αρχή του Τρομερού» -τη διοργανώνει το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης από 17 Οκτωβρίου 2009 έως 10 Ιανουαρίου 2010, σε επιμέλεια του κ. Απόστολου Καλφόπουλου στη Μονή Λαζαριστών- επιχειρεί να διερευνήσει τα παραπάνω ερωτήματα.



Πιο συγκεκριμένα, οι 25 συμμετέχοντες καλλιτέχνες έχουν κληθεί να δημιουργήσουν πρωτότυπα έργα, διερευνώντας τις σχέσεις που μπορεί να έχει το έργο τους με τοπικές εκφάνσεις του τρομερού και του ανοίκειου, όπως εμφανίζονται στην λαïκή τέχνη και παράδοση. Πρόκειται για εκφάνσεις, που περιλαμβάνουν τις τελετουργίες του «Δωδεκαήμερου», τα Καρναβαλικά Δρώμενα, τα Ανθρωποφαγικά Παραμύθια και τις Διηγήσεις για τα Αερικά, τα Χαμοδράκια, τις Λάμιες και τις Στρίγγλες, αλλά και τον Καραγκιόζη ως τοπική έκφανση του Γκροτέσκου, τις Μουσικές, τα Μοιρολόγια και τα Μουσικά Όργανα, τον ειδικό Ρουχισμό, τα Χειροτεχνήματα, τα Κοσμήματα, τα Υφαντά, τα Ξυλόγλυπτα και τα Ζωγραφίσματα.

Η έρευνα ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2008 οπότε και παραδόθηκε στους καλλιτέχνες το παραπάνω υλικό με τη μορφή κειμένων, εικόνων, βίντεο καταγραφών, και ηχητικών ντοκουμέντων, σημειώσεων και θεωρητικών κειμένων, που είχε συγκεντρώσει ο επιμελητής. Έκτοτε πραγματοποιήθηκαν πολλαπλές συναντήσεις, συζητήσεις και συνεργασίες μεταξύ των συμμετεχόντων και των συντελεστών της έκθεσης.

Στην έκθεση που αποτελεί το επιστέγασμα αυτής της έρευνας, πέρα από τα πρωτότυπα έργα των καλλιτεχνών, παρουσιάζονται και τα τεχνουργήματα λαϊκής τέχνης, τα οποία παραχωρήθηκαν για το σκοπό αυτό από οκτώ Λαογραφικά μουσεία και συλλογές και έξι πολιτιστικούς συλλόγους από όλη την Ελλάδα.

Ο επιμελητής της έκθεσης Απόστολος Καλφόπουλος εξηγεί: «Στόχος είναι, στην έκθεση, τα έργα των καλλιτεχνών (ζωγραφικά έργα, σχέδια, γλυπτά, κατασκευές, βίντεο, animation, μουσική, performance) και τα τεχνουργήματα λαϊκής τέχνης (καρναβαλικές στολές, παραμύθια, διηγήσεις, στίχοι, μουσικά όργανα, χειροτεχνήματα, κλπ) να συνθέτουν ένα συνολικό περιβάλλον-εγκατάσταση• μία ατμόσφαιρα, που να εντείνει τις έμμεσες συνδέσεις, να επιτρέπει νέες απόψεις για τα αντικείμενα, και να δημιουργεί νέες ιδέες για αυτά. […]

Ο ίδιος συμπληρώνει ότι: «Η έκθεση αυτή φιλοδοξεί να δείξει ότι αυτό που καθιστά τον τόπο μας τόπο του μεταίχμιου είναι το «άνοιγμα των συνόρων» προς το έτερο. Πριμοδοτώντας -τη δημιουργία και την εξωστρέφεια- η έκθεση αυτή θέλει να μιλήσει για μία εντοπιότητα που δεν είναι σφραγισμένη αλλά συνεχώς αλληλέγγυα με το γύρω περιβάλλον της, πάντα ανοικτή και μεταβαλλόμενη, χωρίς σταθερά χαρακτηριστικά, χωρίς ασφαλή μονοπάτια, χωρίς προσανατολισμό• για μία εντοπιότητα που εναντιώνεται στη λογική της αφομοίωσης και της αναπαράστασης• για μία εντοπιότητα που κινείται στην μεθόριο ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον. Πρόκειται για μία εντοπιότητα που συστήνεται ως πολλαπλότητα και που το υποκείμενο της οποίας είναι πάντα πληθυντικό ή, όπως λέει και ο Antonio Negri, «το εγώ της είναι ένα πλήθος». Πρόκειται για μία πολλαπλότητα το υποκείμενο της οποίας είναι πάντα στοιχειωμένο με μυστικά, ξωτικά και απωθημένα».

Η έκθεση πλαισιώνεται και από σχετική Ημερίδα με τη συμμετοχή Ιστορικών Τέχνης, Λαογράφων, Κοινωνικών Ανθρωπολόγων, Ψυχαναλυτών και Αρχιτεκτόνων (18 Οκτωβρίου), καθώς και από άλλες παράλληλες δράσεις (Κουκλοθέατρο, Μουσική, θέατρο).

Στην έκθεση συμμετέχουν:

Νίκος Βαρυτιμιάδης, Κάρεν Τζίνα Γεωργούδη, Στάθης Γκεβρέκης, Ράνια Εμμανουηλίδου, Μαριάννα Ιγνατάκη, Διονύσης Καβαλιεράτος, Βασίλης Καρούκ, Χάρης Κοντοσφύρης, Μαρία Κριαρά, Θέκλα Μαλάμου, Ειρήνη Μίγα, Άλκης Μπούτλης, Ιάσονας και Βαγγέλης Πανταζής, Μιχαέλα Πλιάπλια, Σιμός Πατιερίδης, Φώτης Σαγώνας, Βασίλης Σαλπιστής, Νάνσυ Σταματοπούλου, Διαμαντής Σωτηρόπουλος, Αλέξανδρος Τζάννης, Μάρα Τσικάρα, Στέλιος Φαϊτάκης Δημήτρης Φουτρής, Aλέξανδρος Ψυχούλης, Λία Ψωμά.

Στην ημερίδα συμμετέχουν:

Νάντια Αργυροπούλου, Λία Γυιόκα, Γιάννης Κιουρτσάκης, Αίγλη Μπρούσκου, Πάνος Πανόπουλος, Νόρα Σκουτέρη, Μιράντα Τερζοπούλου, Γιώργος Τζιρτζιλάκης, Κασιανή Φελέκη.

Συνεργαζόμενα Μουσεία και Συλλογές:

Εθνολογικό Μουσείο Θράκης Αγγελική Γιαννακίδου, Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, Μουσείο Ηπειρωτικής Λαϊκής Τέχνης Κ. Φρόντζος, Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης, Μουσείο Μπενάκη, Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα Β. Παπαντωνίου, Σπαθάρειο Μουσείο Σκιών, Συλλογή Θ. Σπυρόπουλου.

Συνεργαζόμενοι Δήμοι και Κοινότητες:

Σκύρου, Νικήσιανης Καβάλας, Σοχού Θεσσαλονίκης, Βόλακα Δράμας, Καλής Βρύσης Δράμας, Νάουσας.

Θεσσαλονίκη: ίδιος τόπος - άλλοι καιροί









Η Θεσσαλονίκη αποκτά… πρόσωπο.

Το κεφάλι απεικονίζεται ζωγραφικά, και αποκτά ένα γλυπτό- σώμα (Χαρά Πιπερίδου). Σαλιγκάρια που διαγράφουν πάνω σε μια μεταλλική επιφάνεια …«Την γραμμή της ιστορίας» («The line of history»- Wilfredo Prieto). Εικόνες από το κέντρο της πόλης κοντά στη θάλασσα προβάλλει το ένα βίντεο. Το άλλο είναι ένα animation με πρωταγωνιστή ένα… αμάξι Yugo, ενώ ένα πραγματικό… Yugo στο χώρο ολοκληρώνει την βιντεοεγκατάσταση «Κάτω από την πόλη» («Under the city») που μεταφέρει την ιδέα της μετανάστευση (Janis Ραφαηλίδου). Στιγμές από τη λειτουργία του Μπέη Χαμάμ ως οθωμανικό λουτρό ξαναζωντανεύουν (Hamra Abbas). Ή αλλιώς η Θεσσαλονίκη, όπως την είδαν 11 καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό και εμπνευσμένοι από την ιστορία της, φιλοτέχνησαν έργα στο πλαίσιο του εργαστηρίου με θέμα «Θεσσαλονίκη: Ίδιος Τόπος-Άλλοι Καιροί», που διοργάνωσε το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης σε συνεργασία με το Πολιτιστικό Κέντρο Θέρμης στο πλαίσιο της 2ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης. Τα έργα αυτά παρουσιάζονται από 24 Σεπτεμβρίου (εγκαίνια στις 21:00) μέχρι τέλη Οκτωβρίου, στο Artforum Vilka Γκάλερι. Μια ώρα νωρίτερα στις 20:00 θα προηγηθεί περφόρμανς της Hamra Abbas, στο Μπέη Χαμάμ.



Η ιστορικός τέχνης-επιμελήτρια Κ.Μ.Σ.Τ, Άννα Μυκονιάτη, που επιμελήθηκε το πρότζεκτ διευκρινίζει ότι «βασική ιδέα είναι να δοθεί η ευκαιρία στους συμμετέχοντες καλλιτέχνες να γνωρίσουν την περιοχή του κέντρου της πόλης. Η Θεσσαλονίκη είναι από τις ελάχιστες ευρωπαϊκές πόλεις με τόση μακραίωνη και αδιάλειπτη ιστορική διαδρομή. Είναι μια πόλη μητροπολιτικού και αστικού χαρακτήρα, που βίωσε την πολυπολιτισμικότητα, που γνώρισε κατακτητές και καταστροφές, αίγλη και οικονομική ευρωστία, μια πόλη που έχει συνθέσει την ιστορία της από τη διαφορετικότητα των κατοίκων της. Η περιοχή του κέντρου που οριοθετείται από τις οδούς Εγνατία, Χαλκέων, Μητροπολίτου Γενναδίου και Κασσάνδρου (βλπ.χάρτη) είναι ένα κομμάτι της πόλης που υπήρξε «ζωντανό» καθ’όλη τη διάρκεια της πολύχρονης ιστορίας της και φέρει μνημεία χαρακτηριστικά όλων των πολιτιστικών διαστρωμάτων της για το οποίο οι καλλιτέχνες ενημερώθηκαν μέσα από επιτόπιες επισκέψεις/ξεναγήσεις, ομιλίες από αρχαιολόγους/ ιστορικούς και σχετική βιβλιογραφία».

• Αρχαιότητα: Ρωμαική Αγορά / Encantadas / Εγνατία οδός

• Χριστιανισμός: Αγ.Δημήτριος (πολιούχος) / Παναγία Χαλκέων

• Εβραίοι: συνοικία Rogos

• Μουσουλμάνοι: Λουτρά «Παράδεισος» (Μπέη Χαμάμ)

• Αρχές του αιώνα  Χαλκωματάδες: Βλάχοι-Αρμένιοι και Βουλγαρόφωνοι από τη Μακεδονία. Μια τέχνη σε ύφεση.

• Μετανάστες: Η Πλατεία δικαστηρίων τόπος συνάντησης για μετανάστες από την πρώην Σοβ.Ένωση («κόκκινη πλατεία») / Η οδός Χαλκέων Ρωσικά Video club και βιβλιοπωλεία

• Άγαλμα Βενιζέλου / Σημείο συγκέντρωσης για τις διαδηλώσεις / Εργατικό Κέντρο

• Τέρμα Λεωφορείων ΟΑΣΘ / Αγορά

• Νυχτερινή ζωή Μπαρ-καφέ

Συμμετέχουν οι Hamra Abbas (Πακιστάν), Sanjar Djabbarov (Ουζμπεκιστάν- υπότροφος του Κ.Μ.Σ.Τ.), Claudio Gobbi (Ιταλία), Dylan Graham (Αυστραλία), Jerome Loisy (Γαλλία), Wilfredo Prieto (Κούβα), Bidyut (Bobby) Singha (Ινδία), Yang Yongliang (Κίνα), Janis Ραφαηλίδου, Βασιλική Μάττα, Χαρά Πιπερίδου, Σταύρος Δίτσιος.

Επιμέλεια: Άννα Μυκονιάτη, Ιστορικός Τέχνης-Επιμελήτρια Κ.Μ.Σ.Τ.

Μαραθώνιος στην Αριδαία







Ο Σύλλογος Μαραθωνίων Μακεδονίας, σε συνεργασία με τη ΔΗΚΕΔΑ, διοργανώνει στις 27.09.2009 τον 5ο ημιμαραθώνιο Αριδαίας.





Το πρόγραμμα της εκδήλωσης:

08.30-10.00 Δίνονται οι φάκελοι συμμετοχής στους συμμετέχοντες μπροστά στο Δημαρχείο Αριδαίας.

10.00 Αναχώρηση αθλητών για το σημείο εκκίνησης που βρίσκεται στο Τοπικό Διαμέρισμα των Προμάχων.

11.00 Εκκίνηση του αγώνα.

12.15 Άφιξη του πρώτου νικητή στον τερματισμό που θα είναι ο πεζόδρομος στην κεντρική πλατεία της Αριδαίας.

13.15 Τέλος του επίσημου μέρους του τερματισμού.

Ουσιαστικό έργο επιτελεί το Γραφείο Ενημέρωσης για την Απασχόληση Ανέργων στον Άγιο Στέφανο











Εγκαινιάστηκε η συνεργασία του Γραφείου Ενημέρωσης Ανέργων

του Δήμου Αγίου Στεφάνου με το Κέντρο Πληροφόρησης Εργαζομένων & Ανέργων της ΓΣΕΕ. Επίσης, υπάρχει συνεργασία με συνολικά 105 επιχειρήσεις, που δραστηριοποιούνται στα όρια του Δήμου αλλά και την ευρύτερη περιοχή. Το γραφείο ενημέρωσης καταγράφει τις ανάγκες των επιχειρήσεων αυτών σε προσωπικό και ειδικότητες, καθώς και τις προσφερόμενες θέσεις Απασχόλησης. Το γραφείο απευθύνεται στους ανέργους του Αγ. Στεφάνου και τους ενημερώνει αναλυτικά για τις προσφερόμενες θέσεις Απασχόλησης από τις επιχειρήσεις. Η ενημέρωση αυτή γίνεται με πολλούς τρόπους και επαναλαμβάνεται περιοδικά, μέσω της ιστοσελίδας του Δήμου, των ηλεκτρονικών πινακίδων, των τοπικών ΜΜΕ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στα δύο χρόνια λειτουργίας του γραφείου, έγινε εξατομικευμένη προσέγγιση σε 265 άνεργους δημότες. Από αυτούς προσλήφθησαν, τελικά, 60, κυρίως νέοι και γυναίκες.

Ο Δήμαρχος Αγ. Στεφάνου επισημαίνει χαρακτηριστικά τα εξής: "Το Όραμα της διοίκησης του Δήμου Αγ. Στεφάνου για μια κοινωνία Ανάπτυξης, Συνοχής και Αλληλεγγύης, που να υπηρετεί την Απασχόληση παίρνει βαθμιαία σάρκα και οστά, παρά τις δύσκολες συνθήκες οικονομικής κρίσης. Σταθερά επιδιώκουμε να εξασφαλίσουμε τη δυνατότητα πρόσβασης όλων των ανέργων δημοτών μας στις θέσεις Απασχόλησης, ώστε να αυξηθεί η Απασχόληση σε τοπικό επίπεδο και να μειωθεί δραστικά η ανεργία. Επιζητούμε τη Συμμετοχή και Συνεργασία σε αυτή την προσπάθεια των επιχειρήσεων, των συλλόγων και φορέων της πόλης μας, καθώς και των ενεργών πολιτών".

24.9.09

Το 30 – 40% των τροφίμων που παράγονται πάνε στα σκουπίδια



Ο πληθυσμός της γης αυξάνεται ραγδαία. Υπολογίζεται ότι

μέχρι τα μέσα αυτού του αιώνα θα φθάσει τα 9 ή 10 δισεκατομμύρια. Ανάλογα αυξάνεται η ανάγκη σε τρόφιμα και νερό. Τεράστιες ποσότητες όμως χάνονται. Οι μικρές επιστημονικές μελέτες έχουν ενίοτε τεράστια απήχηση. Αυτό συνέβη πρόσφατα με μια έρευνα, η οποία διαπιστώνει πόσο σπάταλα συμπεριφέρονται οι βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες με τα τρόφιμα που παράγουν. Ο Αυστραλός επιστήμονας Μπράντλει Ριντού από την ερευνητική οργάνωση CSIRO μαζί με άλλους συναδέλφους του παρακολούθησαν την πορεία που ακολουθούν τα μάνγκο που παράγονται στην Αυστραλία. Πόσα από αυτά που καλλιεργούνται στη βόρεια Αυστραλία φθάνουν τελικά στο πιάτο του καταναλωτή;

«Κατά μέσο όρο παράγονται 44.000 τόνοι μάνγκο το χρόνο. Διαπιστώσαμε ότι περίπου 14.000 τόνοι πάνε χαμένοι. Αυτό αντιστοιχεί στο 30 έως 40% του συνολικού όγκου. Δεν πρόκειται μόνο για τις φλούδες ή τους σπόρους αλλά για το κύριο μέρος του φρούτου. Πρόκειται για τεράστιες ποσότητες σκουπιδιών».

Απίστευτη σπατάλη και από τους ιδιώτες

Τεράστιες ποσότητες τροφίμων στα σκουπίδια Τα φρούτα χάνονται είτε κατά την αποθήκευσή τους ή κατά τη μεταφορά τους. Πολλές φορές πετιούνται από τα σούπερ μάρκετ απλά και μόνο γιατί η εμφάνισή τους δεν είναι τέλεια. Συχνά οι ίδιοι οι καταναλωτές τα αγοράζουν, αλλά τελικά δεν τα τρώνε και τα πετάνε στα σκουπίδια. Τα μάνγκο από την Αυστραλία είναι μόνο ένα παράδειγμα. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ευρώπη. Ο Γιαν Λούντγβλιστ, καθηγητής για θέματα περιβάλλοντος και νερού στο πανεπιστήμιο του Λίνγκκέπινγκ, λέει σχετικά: «Μόνο λίγοι άνθρωποι συνειδητοποιούν πραγματικά τι πετάνε. Η πιο λεπτομερής έρευνα μέχρι σήμερα έγινε στη Μεγάλη Βρετανία. Σε μια έρευνα που ρωτήθηκαν 2.000 νοικοκυριά διαπιστώθηκε ότι το 30% της ποσότητας τροφίμων που αγοράζεται πετιέται στα σκουπίδια, παρόλο που το 60% αυτών είναι μια χαρά και μπορούν να καταναλωθούν».

Πολιτικές ενάντια στο πράσινο




Ανταπόκριση από τη Λευκωσία
Γράφει ο Χαράλαμπος Θεοπέμπτου
Επίτροπος Περιβάλλοντος Κύπρου

Η έντονη οικιστική και τουριστική ανάπτυξη της Κύπρου
αλλά και η έλλειψη ολοκληρωτικής πολιτικής για την προστασία, βελτίωση και αύξηση του αστικού πρασίνου έχει οδηγήσει σταδιακά στην μείωση και καταστροφή του ελάχιστου πρασίνου που ήδη υπάρχει.


Ο αριθμός των υπηρεσιών και νομοθεσιών που επηρεάζουν το αστικό πράσινο στο σύνολό του είναι πολύ μεγάλος και επιτρέπει σε όσους, για δικούς τους λόγους, επιλέγουν τη μείωση ή καταστροφή του, να βρίσκουν μια δικαιολογία να το κάνουν.

Το αστικό πράσινο βρίσκεται στην αυλή των σπιτιών, στις νησίδες και κυκλοφοριακούς κόμβους, στα πεζοδρόμια, στους χώρους πρασίνου, στα πάρκα, σε ποταμούς και φυσικά αργάκια, και σε φυσικούς οικότοπους που γειτνιάζουν με αστικές περιοχές.



Ποια είναι η κατάσταση τώρα και με ποιο τρόπο κινδυνεύει το αστικό πράσινο;

Ο πολεοδομικός κανονισμός επιτρέπει την κατασκευή του υπογείου να καλύπτει ολόκληρο το τεμάχιο μέχρι το σύνορο με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χώρος για φύτευμα δέντρων. Υπάρχει ένα μικρό μέρος μπροστά αλλά και εδώ πολύ μειωμένο εφόσον περιορίζεται από τις εισόδους για οχήματα και ενοίκους και στο ότι οι ένοικοι δεν θέλουν να έχουν δέντρα μπροστά στο μπαλκόνι τους. Έτσι κάθε φορά που κατεδαφίζεται ένα παλιό σπίτι με δέντρα για πολυκατοικία, χάνεται δια παντός το πράσινο.

Σε νησίδες και κυκλοφοριακούς κόμβους που για λόγους ασφάλειας επιτρέπονται μόνο λουλούδια και θάμνοι.

Στα πεζοδρόμια όπου υπάρχουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις και βλέπουμε σε πολλούς Δήμους τα δέντρα να εξαφανίζονται από τα πεζοδρόμια με τη δικαιολογία ότι εμποδίζουν τη διάβαση πεζών, επειδή χαλούν τις πλάκες, επειδή διάφοροι δεν τα θέλουν κοντά στη περιουσία και καταστήματά τους, επειδή εμποδίζουν υπηρεσίες όπως την υδροδότηση και την ηλεκτροδότηση. Υπάρχουν επίσης φωνές και για τα κακά στις προδιαγραφές των πεζοδρομίων που περιλαμβάνουν υπερβολική συμπίεση που εμποδίζει το ρίζωμα των δέντρων, τη χωροθέτηση των υπηρεσιών και την έλλειψης αληθινής πρόνοιας για πράσινο.

Οι χώροι πρασίνου που προνοούνται για κάθε χωρισμό οικοπέδων είναι μικροί, πολύ σύντομα καταπατούνται, οικειοποιούνται ή και μετατρέπονται σε χώρους στάθμευσης. Οι Δήμοι αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα στη διαχείριση των πολλών και διάσπαρτων αυτών χώρων. Πολλές φορές επίσης οι χώροι αυτοί αποτελούν αιτία τσακωμών μεταξύ γειτόνων για τη χρήση τους, για το πράσινο, ή γιατί προκαλείται οχληρία.

Τα διάφορα πάρκα στους κυπριακούς Δήμους υπάρχουν λόγω διαφόρων συγκυριών. Δεν υπάρχει καμιά πολιτική και νομική υποχρέωση για τη δημιουργία τέτοιων χώρων εκεί που δεν υπάρχουν. Το ίδιο το κράτος καταστρατηγεί το κηρυγμένο από τον ίδιο πάρκο με την κατασκευή δρόμων και κτιρίων. Κλασσικό παράδειγμα είναι το πάρκο Αθαλάσσας όπου κτίσαμε το νοσοκομείο και τώρα προγραμματίζεται να περάσει από μέσα δρόμος 4 λωρίδων. Ο ίδιος δρόμος θα περάσει στην άλλη του άκρη μέσα από το δάσος της Ακαδημίας καταστρέφοντας έτσι δύο μοναδικούς χώρους της πρωτεύουσας.

Από τους πιο όμορφους χώρους σε πόλεις είναι η κοίτη των ποταμών. Αυτοί κινδυνεύουν από τις παρεμβάσεις των ιδιοκτητών γης που γειτνιάζουν σε αυτούς όπου κόβουν δέντρα και κάνουν επιχωματώσεις για να επεκτείνουν την περιουσίας τους, η σταδιακή αξιοποίηση και εισβολή στο χώρο με διάφορους σχεδιασμούς αξιοποίησης των Τοπικών Αρχών, χώρος ανενόχλητος για διάφορες βιοτεχνίες και κατασκευές και τέλος όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλους τους ποταμούς της Κύπρου καταλήγουν να είναι οι μεγαλύτεροι σκυβαλότοποι φιλοξενώντας ψυγεία, πλυντήρια και ότι άλλο χωρεί η φαντασία σας. Και αυτά μέσα σε Δήμους και στους ποταμούς που εμπλουτίζουν φράγματα, υπόγεια νερά και που καταλήγουν στη θάλασσα. Τα φυσικά αργάκια εξαφανίζονται και μετατρέπονται από επιτήδειους σε οικόπεδα με την πολιτεία ανίκανη να παρέμβει επιτρέποντας έτσι σε ιδιώτες να καθορίζουν τυχαία τη ροή των ομβρίων υδάτων, μια πρακτική, που σε συνδυασμό με άλλες αδυναμίες οδήγησε πριν λίγα χρόνια δύο ανθρώπους στο θάνατο.

Ακόμη πιο λυπηρή είναι η εισβολή των οικιστικών ζωνών σε φυσικούς οικότοπους και δασικές περιοχές. Εδώ χάνονται ευκαιρίες δημιουργίας αληθινών πάρκων για τις επόμενες γενιές επειδή δεν υπάρχει προγραμματισμός και η απαραίτητη πολιτική για δημιουργία τέτοιων πάρκων. Η εισβολή σε φυσικούς βιότοπους είναι ίσως το πιο ανησυχητικό από όλα όσα επιβουλεύονται το πράσινο, στο οποίο βοηθά και η καταστροφική πολιτική για την μεμονωμένη κατοικία.

Είναι απαραίτητο πρώτα η πολιτεία να κατανοήσει τα πολλαπλά οφέλη από το αστικό πράσινο, τις υποχρεώσεις μας στις επόμενες γενιές και γενικότερα τη σημασία μιας αειφόρου πολιτικής και μετά να νομοθετηθούν μέτρα και πολιτικές για την προστασία και επέκταση του αστικού πρασίνου.

Μια καλή αναλογία στην οποία όλοι προσπαθούν να φτάσουν είναι αυτή των 10τμ ανά κάτοικο ενώ οι κυπριακές πόλεις πλησιάζουν ούτε το μισό.

Προγράμματα συμβουλευτικής γονέων από τον δήμο Πολίχνης





































Το νέο πρόγραμμά του για τις σχολές γονέων

ανακοίνωσε ο Δήμος Πολίχνης. Πιο συγκεκριμένα ο Α' κύκλος θα πραγματοποιηθεί το διάστημα Νοεμβρίου 2009—Ιανουαρίου 2010.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ

Στην Ανοιχτή Σχολή Γονέων μπορούν να συμμετάσχουν γονείς με παιδιά όλων των ηλικιών και μπορούν να παρακολουθήσουν όποια ομιλία επιθυμούν.

Η Σχολή περιλαμβάνει δύο κύκλους 10 δίωρων διαλέξεων ο καθένας, όπου μέσα από συζητήσεις και διαδραστικά παιχνίδια, ο γονιός θα μπορέσει να κατανοήσει καλύτερα το ρόλο του, θα ενημερωθεί για τις νέες επιστημονικές εξελίξεις και θα εκπαιδευτεί σε νέες αποτελεσματικότερες μεθόδους διαπαιδαγώγησης.

Στο πλαίσιο της Σχολής Γονέων θα διεξάγονται επίσης ομιλίες με ειδικά θέματα σε συνεργασία με εξειδικευμένους φορείς και επιστήμονες.

Πρόγραμμα

Ά ενότητα: Εισαγωγή

2/11:Ο ρόλος της οικογένειας και ο ρόλος των γονιών

9/11: Η ανάπτυξη του παιδιού : προσχολική ηλικία

16/11:Η ανάπτυξη του παιδιού : σχολική ηλικία

23/11:Η ανάπτυξη του παιδιού : εφηβική ηλικία

30/11: Η διαπαιδαγώγηση του παιδιού: όρια, πειθαρχία και ενθάρρυνση

Β’ ενότητα: Το παιδί και το σχολείο

7/12: Το νόημα και ο σκοπός του σχολείου

14/12:Το σχολείο μέσα από τα μάτια του παιδιού, Ε. Θεοδωρίδου, ψυχολόγος στο πρόγραμμα «Ψυχολόγοι στα σχολεία του Δήμου Πολίχνης.

21/12: Σχολική μελέτη

18/1: Μαθησιακές δυσκολίες και διάσπαση προσοχής: οδηγίες για γονείς, Ν. Τεφλιούδη, ειδική παιδαγωγός.

25/1: Σχολικό άγχος

Χώρος διεξαγωγής: Πνευματικό Κέντρο Μετεώρων (Βουλγαροκτόνου & Σκύδρας)

Κάθε Δευτέρα , 18.00-20.00

Συντονίστρια– ομιλήτρια: Ανδρομάχη Σπάρτσιου, Κλινική –Κοινωνική Ψυχολόγος

Β. Κλειστή ομάδα συμβουλευτικής γονέων με θέμα « Διαπραγματεύσεις — μεσολαβήσεις: μια διαφορετική προσέγγιση

Στην ομάδα γονέων μπορούν να συμμετέχουν γονείς με παιδιά όλων των ηλικιών. Η ομάδα θα έχει περιορισμένο αριθμό συμμετεχόντων (15 άτομα), και απαραίτητη προϋπόθεση θα είναι η συνεπής παρακολούθηση των ομιλιών (μέγιστος αριθμός απουσιών: 3).

Στόχος αυτής της ομάδας είναι να εκπαιδευτεί ο γονιός στην τέχνη της διαχείρισης των διαφορών με τα παιδιά του και να δημιουργήσει γέφυρες ανάμεσα στον ίδιο και τα παιδιά.

Χώρος διεξαγωγής: Κέντρο Κοινωνικής Στήριξης

Ώρες διεξαγωγής: 10.00– 11.30

Ημέρα διεξαγωγής: Τρίτη

Συντονίστρια– ομιλήτρια: Ανδρομάχη Σπάρτσιου, Κλινική –Κοινωνική Ψυχολόγος

Πληροφορίες –αιτήσεις συμμετοχής στο Κέντρο Κοινωνικής Στήριξης του Δήμου Πολίχνης: 2310 609380,2310 587810, 2310 609027.

Η συμμετοχή σε όλα τα προγράμματα συμβουλευτικής γονέων είναι ελεύθερη.

Εκδηλώσεις για την Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο στα Ιωάννινα



Κοντά στον Όμιλο Φίλων Ποδηλάτου

ήταν για μία ακόμη χρονιά ο Δήμος Ιωαννιτών που συμμετείχε στην εκδήλωση, που διοργανώθηκε σήμερα στην πόλη μας, με αφορμή την «Ευρωπαϊκή Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο». Τα μέλη του Ομίλου έκαναν διαδρομές στην πόλη, με το φιλικό προς το περιβάλλον ποδήλατο, αποδεικνύοντας ότι πρόκειται για το προσφορότερο μέσο μετακίνησης. Στην εκδήλωση συμμετείχε ο Αντιδήμαρχος κ. Βασ. Μάντζιος ο οποίος συνεχάρη τον Όμιλο Φίλων Ποδηλάτου για τις δραστηριότητές του. Ο κ. Μάντζιος υπογράμμισε παράλληλα ότι για την επίλυση του κυκλοφοριακού δεν απαιτούνται μόνο οι ενέργειες των αρμόδιων φορέων αλλά είναι απαραίτητη η στήριξη και βοήθεια των πολιτών. «Το κυκλοφοριακό πρόβλημα δε λύνεται οριστικά αλλά μπορεί να βελτιωθεί. Γι’ αυτό όμως απαιτείται πρώτα απ’ όλα παιδεία και συνετή χρήση των αυτοκινήτων. Ο Δήμος Ιωαννιτών έχει κάνει πολλές παρεμβάσεις ως προς την άμβλυνση του προβλήματος δημιουργώντας ποδηλατόδρομους, πεζόδρομους και πάρκινγκ. Η πρωτοβουλία του Ομίλου Φίλων Ποδηλάτου για τη σημερινή εκδήλωση, όπως και όλες οι δραστηριότητές του είναι σημαντικές. Πρέπει όλοι να πάψουμε να κάνουμε αλόγιστη χρήση του αυτοκινήτου και να βάλουμε στη ζωή μας το ποδήλατο και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Το οφείλουμε στον εαυτό μας και στα παιδιά μας» σημείωσε ο κ. Μάντζιος. Σε ερώτηση δημοσιογράφων γιατί δεν έκλεισαν οι δρόμοι της πόλης, ο κ. Μάντζιος απάντησε ότι αυτό δεν ήταν εφικτό λόγω της προεκλογικής περιόδου. Ο Δήμος Ιωαννιτών, με το πέρας της εκδήλωσης, κλήρωσε και ένα ποδήλατο, όπως άλλωστε κάνει κάθε χρόνο.

Νέα λεωφορειακή γραμμή



Μια επιπλέον δυνατότητα συγκοινωνιακής εξυπηρέτησης

με τα δημόσια μέσα μεταφοράς αποκτούν οι πολίτες των Μελισσίων, χάρη στις συντονισμένες προσπάθειες του Δήμου Μελισσίων και των γειτονικών Δήμων Αμαρουσίου, Μελισσίων, Βριλησσίων, Πεύκης και Λυκόβρυσης.



Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για τη λεωφορειακή γραμμή του ΟΑΣΑ 555 που τίθεται σε λειτουργία από την Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου και θα συνδέει τα Μελίσσια με το Μαρούσι (σταθμός ΗΣΑΠ), τα Βριλήσσια (Σταθμός Προαστιακού Λεωφόρος Πεντέλης), την Πεύκη και τη Λυκόβρυση.

Η εν λόγω λεωφορειακή γραμμή αποτελεί το επιστέγασμα των κοινών προσπαθειών των δημάρχων των προαναφερόμενων ΟΤΑ, προκειμένου να παρέχουν στους δημότες τους τη μέγιστη δυνατή κάλυψη των περιοχών τους με τα αστικά συγκοινωνιακά μέσα. Αξίζει να σημειωθεί ότι πρωτεργάτης στην προσπάθεια αυτή υπήρξε ο Δήμος Αμαρουσίου και ο Δήμαρχος του κ. Γιώργος Πατούλης.

Ειδικά σε ότι αφορά στα Μελίσσια, η γραμμή 555 θα καλύψει τη σύνδεση της πόλης με το σταθμό του ΗΣΑΠ στο Μαρούσι και το υποκατάστημα του ΙΚΑ.

Σε δήλωσή του ο Δήμαρχος Μελισσίων, με αφορμή την εξέλιξη καλεί τους δημότες να χρησιμοποιήσουν τη νέα συγκοινωνία του ΟΑΣΑ και να βάλουν γενικότερα τις δημόσιες συγκοινωνίες στη ζωή τους, στο πλαίσιο μια διαφορετικής αντίληψης για την κίνηση στην πόλη.

«Η νέα γραμμή 555 του ΟΑΣΑ ελπίζουμε να εξυπηρετήσει τους πολίτες στην καθημερινότητά τους και να καταστήσει ακόμη πιο εύκολες και άνετες τις μετακινήσεις τους εντός και εκτός της πόλης μας. Η εφαρμογή της είναι συνέπεια της αγαστής συνεργασίας και του σωστού συντονισμού όλων των εμπλεκόμενων Δήμων, απόδειξη ότι οι φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης βρίσκονται διαρκώς δίπλα στις ανάγκες των πολιτών και προσφέρουν ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματά τους. Καταλήγοντας, θέλω να τονίσω ότι στο επίκεντρο της πολιτικής μας θα παραμείνει η ενίσχυση των εναλλακτικών και δημόσιων μέσων μεταφοράς, καθώς πεποίθησή μας είναι ότι μόνο με τον τρόπο αυτό μπορεί να δοθεί λύση στα οξύτατα κυκλοφοριακά και περιβαλλοντικά προβλήματα του λεκανοπεδίου», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μανώλης Γραφάκος.