Μια χειμωνιάτικη λιακάδα στις αρχές του χρόνου ήταν ικανή να μας υπενθυμίσει ότι ο Απόστολος Γκλέτσος κινείται έξω από την πεπατημένη. Ο τσαμπουκάς του και τα ενίοτε βίαια ξεσπάσματά του δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια φιλική γροθιά σε μια ισοπεδωμένη καθημερινότητα. Ο -δήμαρχος πλέον- Γκλέτσος μπήκε μπροστά και άνοιξε παράδρομο στον εφησυχασμό. Κορόιδεψε στα ίσια μια παρανοϊκή πραγματικότητα που σου επιβάλλει να πληρώσεις 3 ευρώ για έναν δρόμο καρμανιόλα και μετά από 20 χιλιόμετρα να ξαναπληρώσεις άλλα 3 ευρώ για μια καρμανιόλα που επιμένει να είναι εκεί, σαν ένα κακόγουστο αστείο. Είναι ιεροσυλία και αλητεία να πληρώνεις 6 ευρώ σε έναν δρόμο που βάφτηκε από το αίμα 30 αθών παιδιών και εκατοντάδων άλλων αθώων συμπολιτών μας. Ο Γκλέτσος δε σκαμπάζει από τέτοιες αλητείες, αφού η παρορμητικότητά του τις αντιπαρέρχεται στο πι και φι. Όταν θέλει, γίνεται περισσότερο αλήτης από τους κατ' ουσίαν, κατά συρροή και κατ' εξακολούθηση αλήτες. Άλλωστε, κι ο Τσανς, ο ήρωας από το "Γλυκό πουλί της νιότης" του Τενεσσί Ουΐλλιαμς θα έκανε ό,τι κι ο Γκλέτσος. Θα σήκωνε τη μπάρα στον τσαμπουκά και θα την κατέβαζε στο μέτρο και στους μέτριους. Ο Τσανς είναι ο ιδανικός ρόλος για τον Γκλέτσο και ο Γκλέτσος ο ιδανικός ερμηνευτής για τον Τσανς.
Για την ιστορία, πάντως, στη "Χειμωνιάτικη λιακάδα" έκανε την καλύτερη τηλεοπτική ερμηνεία του.
Θωμάς Σίδερης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου