Κάθε Σεπτέμβρη θα γυρνάς απ' το χωριό σου
και μόνο απ' τ' άσπρα μέρη κάτω απ' το μαγιό
θ' αναγνωρίζω το κορμάκι το δικό σου
που τους χειμώνες το κοιτάζω μόνο εγώ.
Και τι έχει ο ήλιος που δεν έχω να σου δώσω
αυτός τη νύχτα κλείνει εγώ μένω ανοιχτός
κι αν καταφέρω και το πάγο σου τον λιώσω
κάθε Σεπτέμβρη θα γεμίζουν όλα φως.
Κάθε Σεπτέμβρη θα δαγκώνεις ένα μήλο
κι εγώ θα κάθομαι να βλέπω σαν Αδάμ
τον πειρασμό να σε τυλίγει σαν το φύλλο
και να μου κάνει την καρδιά μου Γης Μαδιάμ.
Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου